HERFSTLEUGEN 'Noe ja dat was dan plezierig geweest voor de kruienier of de bakker, waarmee ze had kunnen trouwen,zei Ciel. 'D 'r onbesproken gedrag nam d 'r burgerlijkheid toch niet weg.sprak Letje. 'Kees de Bouvigne had wiezer gedaan met z 'n eigen maar voor z 'n kop te schieten.zei Jan met plotseling iets hevigs in zijn toon. door A. H. VAN DER FEEN AMSTERDAM VAN HOLKEMAA WAKBNÜOKF'SUITCEVtJLSMIJ. Middelburg omstreeks 1920. In zo'n benauwende omgeving moet Simon met zichzelf in 't reine komen. Hij overwint zijn twijfel en angst en doet mevrouw Leenbach - weduwe met vier jonge kinde ren - schriftelijk een aanzoek. De volgende dag gaat in grote spanning voorbij, zijn gedachten steeds bij 't grote gebeuren: 'Groote hemel, wat stond hij nu in zijn gevoel ineens ook al ver weg van dat kleinzielig benepen gedoe die domme geringschatting van "mindere" standen. Vroeger, nu ja dat was vroeger.en zoo van Jan 's standpunt, was het ook wel begrijpelijkvoor hem was de meerderwaardigheid van zijn persoon boven menschen uit een minderen stand, alleen al door zijn adel, een diep vereerd dogma, evenals voor tante Aleid en voor de meisjes Avezaete, die daar in Domburg zaten; Domburg, dat al wel eens spottend genoemd werd "Het laatste bolwerk der Zeeuwsche aristocratie maar dat ging immers voorbij, de tijdgeest, die nivelleerde Dan komt het antwoord: mevrouw Leenbach vindt het leeftijdsverschil toch wat te groot het afwijzende briefje heeft een vetvlek en taalfouten. Simon is totaal ontredderd. 'Uit de loodgrijze lucht begon natte sneeuw te vallen; de herfsleugen was ten einde. De novelle Een gunst is ook voor het grootste gedeelte in Middelburg gesitueerd.12 Het verhaal gaat over het bezoek dat een voor moord veroordeelde Middelburgse Jonkheer aan zijn stervende vader mag brengen. Deze 'gunst' heeft hij te danken aan een invloedrijke vriend des huizes. Door de luxe die hij een etmaal weer ondergaat in het ouderlijk huis, worden de zeven gevangenisjaren die hij nog te goed heeft als een ware verschrikking gezien. Alles wordt afstandelijk nuchter verteld, berustend, maar de angst van de jonge man herkend te worden in Middelburg, zijn liefde voor het gebrekkige zusje, zijn afschuw voor de wat ordinaire bewakers die hem begeleiden, dat alles moet de lezers wel diep treffen. Van der Feen gaat in zijn ernstige werk psychologische conflicten zeker niet uit de weg. In De idealist (1926) staan een juridisch en een psychologisch conflict centraal. In dit boek vind ik het optreden van de figuren allesbehalve overtuigend overkomen, zeker de houding van de advocaat van de verdachte, die zogenaamd in haar onschuld blijft geloven, is ongeloofwaardig. De psychopathologische roman De zieke (1931) is ontstaan naar aanleiding van de woorden van Nietsche: 'Wehe allen 11

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1997 | | pagina 13