thuis. De heer J.A. Tak deelt die
mening, maar vraagt naar de kosten
om de fontein te behouden. Het
voorstel van B. en W. wordt uitein
delijk aangenomen.
Ingezonden stukken verschijnen in
de krant. De commissie van fabricage
(lees gemeentewerken) vraagt een
krediet van 50,om een beplan
ting aan te brengen. Er wordt nog
heel wat heen en weer gepraat in
diverse vergaderingen. De commissie
van fabricage komt met een plan
voor een perk om de fontein en
daaromheen een deugdelijk hek.
Op 7 december spreekt het raadslid
Jhr. W.K. Snouck Hurgronje een
anti-fonteinrede uit. Hij zegt daar
o.a.: "Onlangs met een vreemdeling
mij begevende van de stalhouderij
van Hendrikse (De Vijf Ringen in
de Spanjaardstraat, cs) naar de Ba
lans, wees ik dien persoon op den
nieuw gerestaureerden gevel van
St. Joris. De vreemdeling stond
hierover in bewondering, doch zich
omkerende voer hem bij den aanblik
der fontein plotseling een schok door
de leden en deed hij mij de vraag,
of het bassin ook moest dienen om
daaruit de paarden uit de zooeven
door ons verlaten stalhouderij te laten
drinken. Ik gevoelde dat ik een kleur
kreeg, doch mij gelukkig spoedig her
stellende antwoordde ik. dat dit bas
sin nog een overblijfsel was van de
versieringen bij de komst van
H.H.M.M. de Koninginnen in Augus
tus en dus tijdelijk van aard was."
"Gelukkig," zo zei de vreemdeling,
"dan zal het tenmin ,te verdwijnen."
Aangezien slopen duurder was dan
beplanten met een hek eromheen, koos
de raad voor behouden. Er
werd een perk omheen aangelegd met
dubbelbloemige witte kastanjes.
Dubbele, want die geven geen vruchten
en dus hoeven ze er ook niet te
worden afgeknuppeldDat was een
advies uit de raad. Omstreeks 1914
zijn de kastanjes vervangen door de
nu nog aanwezige rode beuken.
Veel heeft de Balans aan zich voorbij
zien gaan. Ook de oorlog 1940-1945.
Op 17 mei 1940 treft een Duits bom
bardement de stad. Van de Balans
blijft alleen de noord-westzijde
staan. De beukebomen zijn door de
enorme hitte verschroeid maar ze over
leven het.
De jaren gaan verder en de fontein
raakt er slecht aan toe; herstel is
dringend nodig. Weer is het V.V.V.
die de kat de bel aanbindt.
Het bestuur van V.V.V. dringt er
in een brief van 2 mei 1965 bij het
gemeentebestuur op aan de fontein
te herstellen. Het college geeft als
antwoord, dat het de zaak zal onder
zoeken, en na advies een voorstel
zal indienen. Op 29 januari 1966 laat
V.V.V. weer van zich horen, maar
het college geeft ten antwoord dat
het nog niet weet of de fontein wel
in de plannen past. Het is wel de
bedoeling dat de beukebomen blijven
staan. Aangezien de financierings
middelen ontbreken zal er dit jaar
van herstel niets komen. Het klinkt
nogal dreigend.
In 1970 is de wederopbouw van de
sociëteit St. Joris klaar en de di
recteur van gemeentewerken, dhr.
A.J.W. Mathijssen, is van mening
dat de reconstructie van de Balans
nu urgent wordt, zo schrijft hij aan
B. en W. Door gemeentewerken
wordt er een serie ontwerpen ge
maakt, die vooral als uitgangspunt
hebben dat er zoveel mogelijk par
keerruimte wordt gemaakt. Het hei
lige blik heeft ruimte nodig. Hier
door wordt de fontein regelrecht
bedreigd. Gelukkig grijpt wethouder
Van der Weel in. Het resultaat is,
dat de fontein blijft en wordt op
geknapt.
Nadat al die jaren het water zonder
meer in de riolering verdwenen is,
wordt er nu een rondpompsysteem
gemaakt. Zelfs wordt er een "onder
waterverlichting" aangebracht. Zo
werd het theetuintjeseffectna haast
driekwart eeuw, toch nog bereikt.
20
