niet in ons ZWB. 'n Faolje
is 'n overdoek van zwarte stof,
vroeger behorend bij de boerin—
nenkleding en strieke(n) is
gladstrijken, dan zou 'n faol-
jestrieker ieifoand kunnen zijn,
die met mooie smoesjes iets
goed wil praten? Maar aangezien
dat slechts een veronderstel
ling is, moet verder gezocht
worden. Dan gaan we allereerst
te rade bij de leden van onze
Vereeniging voor Dialectonder
zoek. Graag uw reacties.'
Dan hebben wij nog een vraag,
n.a.v. een mededeling van dhr.
W.P.Roose(Kod). Hij heeft in de
bezettingstijd vaak gehoord:
Die is geklipseerd, als er
iemand gedood was.Nu meent hij,
dat klipseeren betekende: op
geweldadigde wijze om het leven
worden gebracht. Wie heeft dat
woord ook gehoord? Kan het met
eclipseren te maken hebben in
de betekenis van verdwijnen?
LANDBOUWUOORDENSCHAT
Naar aanleiding van de opmei
king van dhr.Danker (Neh. 69
blz. 40) over de dop
schrijft dhr. li. J. Geuze (Ha),
dat ook bij hem, de naam A.
Verhage ingeprikt stond in de
buitenste rand van het vel van
de dop. Na beëindiging van zijn
bedrijf heeft hij die doppen
geschonken aan het Museum voor
Zuid- en Noord-Beveland te
Goes.
N.a.l.v. de vragen op blz. 38
over de uitdrukking: Dat land
leit voor donnee, geeft dhr.
Geuze het hem bekende:
't Lig* voe doeniete, een
woord, dat aan duidelijkheid
niets te wensen overlaat.
Dhr.W.P.Roose (Kod) zei: Dat
land leit voor doenie.
In veel plaatsen op Walcheren,
Tholen, Schouwen en Goeree-
Overflakkee kent men blijk
baar: t Liek wel, of'n deu de
renne gevoerd wordt (als
iemand mager was. Dhr.Roose
voegde er nog aan toe:
D'r waere plekken, wae Je als
meid of knecht 't slecht van de
kost ao, en dan zeide ze tegen
mekaere: 't Is 'n slechte
plekke, om te dienen, want Je
wor tr deu de renne gevoerd.
Over kant ööi weet deze in
formateur: Stikken land wiere
vroeger gescheije deu nrêê.
Die wier dan elk Jaer uutge—
snêöje: 't gos wier gesnêêje,
as 't in 't zaed was. En dan
waere 'r, die dat kant'ööi zo
op 't land leide, dat 't zaed
bie zn buurman lag en dae kwam
dan wè's ruzie over, want da ao
Je 't volgend Jaer 'n óöp alg
van vee hoszaed. KantÖöi wier
op bosjes gebonde en in stuken
gezet, tot 't goed dröftge was.
t Was bestemd vo heite—eten.
Mevr.H.M.de Man-Geldof hoorde
van een oude boer op Flakkee,
hoe kant'ööi behandeld werd:
Eerst met de zekel 't gras of—
snieje. Elke handvol gras met
de halmen naer omlêêge op de
slöötkante lègge, netjes neffen
mekaere. Dan 1 of 2 dagen wach—
te, en 't op bossen lëgge en
opbinde met 'n wis of kruus-
bandje. As 't nat weer was
natuurlijk eerst 't gras nog 's
wenno (keren). Dan de bossen
over Je schoere lëgge, eerst 3
bossen gelieke. Dat was 'n han
digheid, om ze op Je schoere te
zwiepen Dan naer de dreef
draege en op 'n waegen laeje.
't Was slecht werk. De koeien
lusten dit kant'ööi graog.
Dhr.M.J.Geuze (Ha) schreef over
t kant ööi
Eihulluk is kantööisnieje een
verkèérde naem, wan Je snie hin
'ööi, mè hos, mè 't wier oal-
tied 'ezeid van 't sniejen van
't hos an de kanten van de mid
denduifjes, die Je voor ëz
overoal trineerden overoal in
't land oa. 't Wier oaltied 'n
stuitje voor d'n oest 'edae,
