C. Dhr. J. van 't Veer (Bzl
vraagt
"Wie weet wat een tiptopj©
is"? In het eerste kwart van de
ze eeuw was er niet veel behoef
te aan een paspoort, een auto-
rijbewijs of een indentiteits—
kaart en dus niet aan een pas
foto. Om toch eens een pu—
tretje onder elkaar te kunnen
uitwisselen, lieten (vooral) de
jonge mensen zich dan eens
uuttrokken, wanneer ze in de
stad waren. De goedkoopste man
nier was dan zo'n klein foto—
tje, dat algemeen tiptopje werd
genoemd
Ons antwoord op zijn vraag: het
was geen dialectwoord en ook
niet speciaal Zeeuws, maar wel
tijdgebonden. Ondergetekende be
zit zelf nog een tiptopjesal—
bum uit de H.B.S. jaren rond
1914. In de dikke Van Dale
staat
1.tiptop: niet alg. en verou
derd, fotografisch atelier, dat
snel pasfoto's vervaardigd.
2. foto, die in genoemd atelier
gemaakt is. Onze vraag: Wie
herinnert zich dat en uit welk
jaar ongeveer? Zie vragenlijst.
LANDBOUWWOORDENSCHAT
N.a.v. Nehalennia no.68, blz.32
en 33 schreef Dhr. M. J.Geuze
(Ha): Blz.33 een zeef om graan
te zeven noemden wij een dop.
Ook zeiden ouderen wel een
puuke. (Beide woorden komen
voor in het Woordenboek der
Zeeuwse Dialecten).
'k heb vroeger ook nog tarwe,
bonen en erwten over de dop
gedaan. Het zeven werd doppe
genoemd, maar ik heb nooit een
driepuntsophanging gekend, zo
als beschreven wordt door dhr.
Labruyère, al lijkt me die me
thode handiger dan die bij ons
in gebruik was. Bij ons hing de
dop,aan één punt op, aan een
betrekkelijk kort touw, dat aan
een spijker aan de puië -be
vestigd was. Men kon die dop
Ai
D'n dop 'ieng mie 'n korte touue an 'n spieker an de puic
35
