Van mevrouw CSlaakweg-de Vos uit Driewegen ontvingen wij het hieronder afge
drukte gedicht.Het is afkomstig uit jaargang 1929 van het tijdschrift
"Ons Zeeland".Wie er achter de naam Ferdi schuilgaat is haar ook niet bekend:
hebt U misschien een idee?
Goed voe de peeën
En ielke zondagmirrig
zó tegen drieë,
nog net voe 't koffiedrienken,
dan ko je ze zieë,
dan goenge ze wi loape
d1 r ouwe gangk
dat deeë ze a jaeren,
vee jaeren langk.
Soms is deur 't kerkepadje
ni Pier z'n peeën.
Dan wee 's deur 't Biezeweegje
en overoal één.
Dan proatten ze tesaemen
d'r ouwe sleur,
't was juun en 't was petoaten,
geregeld deur.
En noe was 't, volgens ulder,
verschrikkeluk
noe droagde 't a vier weken
mèr an één stik.
't Was dag in.dag uut mè
'n groat gezucht
en steeds kwam d'r gin kladje
nog an de lucht.
En noe,den lesten zondag,
twi wier langk,
toen was 't in 't ouwe ploegje
geklaeg van belangk.
Merien oa mie z'n peeën
geweldig pech
en Pier z'n land was ard,man,
bienae as de weg.
Kees kreeg z'n brune boanen
nie in de grond.
En Klaas - Klaas was d'n wiesten,
die ieuw z'n mond.
Die keek,twint d' anderen klaegden,
is achterom
en 'n onweers buuë,die jaegden
ze noe gauw wirom.
En was de ploeg ók klesnat
nooit ontevreeën,
ze dochten blieë,zo!n buutje
goed voe de peeën.
Ferdi
"Ons Zeeland" 1929
56
