ook de wederzijdse Hollander- en Belgenmoppen,alhoewel men daaraan zeker ook weer niet te zwaar mag tillen. Ongetwijfeld is de val van Antwerpen in 1585 het orgel punt geweest van de pogingen langs Spaanse kant,van de Spaanse koning,vorst van de Nederlandse gewesten,om deze landen te heroveren.Na 1585 valt de reconquista" zo goed als stil,op enkele detailpunten na.Maar ook het Noorden slaagt er niet inniettegenstaande de pogingen van Maurits en Frederik-Hendrik,om de balans langs de andere zijde te doen neerslaanalhoewel de gedeeltelijke resultaten,zoals Zeeuwsch-Vlaanderen,of het huidige Noord-Brabant,toch ook weer niet mogen worden onderschatwant zo zijn dan toch imposantede- len van de vóór 1584-1585 mede opstandige gewesten Vlaanderen en Brabant deel gaan uitmaken van de Verenigde Provinciën,al hoewel de omstandigheden waarin dat inlijven plaatsgreep niet bijster prettig gevonden werd door de betrokkenen.Maar verder zijn ook de pogingen vanuit het Noorden niet geraakt,o.m. ook door het verzet van Holland en Amsterdam,en allicht ook Zeeland.Men wist terdege in het Noorden wat er zou gebeuren vooral als Antwerpen weer bij de genera liteit zou komen,en ook Frederik-Hendrik wist dat blijkbaar zeer goed: heeft hij niet ooit,in 1638,de bedreiging geuit t.o.v. Amsterdam,dat de ondergang tegemoet zou gaan als hij er ooit in zou slagen zijn opzet te verwezelijken «,nl. Antwerpen in zijn macht te krijgen (24).Dat kan enkel betekenen dat hij Antwerpen zou toelaten zijn verloren rang terug te winnen,en dat kan enkel mits de toegang van de stad naar zee en van de zee naar Antwerpen vrij ge maakt werd,dus ook vrij van Zeeuwse bewaking. Dat Frederik-Hendrik met die Antwerpse plannen heeft gewerkt en geleefd is algemeen bekend (25) Amsterdam had inderdaad alle redenen om een wederop standing van Antwerpen te vrezen.Als uiteindelijk, tussen 1815 en 1830,de Nederlanden in één staat 18

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1986 | | pagina 20