vlagen,bereikten we dan eindelijk de plaats waar we
moesten wezen:het huis van de dorpsonderwijzer,een
herberg,waar we enkele dorpelingen zouden ontmoeten,
of een boerderij waar de bewoners onze zegslieden
zouden zijn.En dan begon het eigenlijke werk pas".
Zo werd het werk ook in Zeeland gedaan zij het dat
men zich soms de luxe van een auto veroorloofde.
De financiële vergoeding voor al deze arbeid was
bijzonder karig.
Het gewone werk aan zijn bureaus moest doorgaan.
Bovendien was hij bezig aan zijn proefschrift
"Letterkundig leven in Zeeland in de zestiende en de
eerste helft der zeventiende eeuw" waarop hij in 1943
cum laude promoveerde.
De waarde van dit proefschrift,dat beter Cultureel
leven in Zeeland had kunnen heten,is niet te meten.
Velen hebben er uit hun inspiratie voor scripties
en zelfs voor onderwerpen van een dissertatie geput.
Bovendien heeft hij ook recht aan een figuur als
Jacob Cats gedaan.Het slot van zijn dissertatie is
veelzeggend: "In kunstzinnig opzicht was en bleef
het (Zeeland) ook nadien de mindere van Holland,
maar wat het daarin te kort schoot,compenseerde het
doordat het in zijn piëtistisch mysticisme aan het
godsdienstig leven van ons volk een karaktertrek
toevoegde van grote en wezenlijke betekenis.
En het is tenslotte niet de poëzie,meer het geloof,
dat het karakter van een volk bepaalt en het zijn
plaats toekent in de wereld en in de geschiedenis".
Piet Meertens - Amsterdammer sinds 1931 - was en
bleef in hart en nieren Zeeuw,in de tweede plaats
Middelburger.Hij had een grote hekel aan de
standengeest in de Zeeuwse hoofdstad.Op den duur
sleet zijn wrok en hij was blij,twee jaar na het
afscheid van zijn"instituut in 1965,als tweede
woning "De spelendeleeuw" op de Dam te Middelburg
te kunnen betrekken.Hij werkte daarin met veel
plezier aan de Encyclopedie van Zeeland.
4
