teren dan via ordinarissonder infractie van privile giën van anderen'.Het plan is inderdaad doorgezet en vandaag de dag herinnert nog de Muntpoort aan het Koorkerkhof te Middelburg en de inwendige verminking van het Abdijcomplex aan deze eigen Zeeuwse Munt. Ook een eigen Provinciaal Gerechtshof behoorde tot de door Zeeland gekoesterde idealen.Men vond het reizen naar en resideren te Den Haag bezwaarlijk.Op deze wijze werden de Hollandse advocaten bevoordeeld,de Zeelanders werden 'uitgestreken' door de Haagse deurwaarders,het Hof van Hollland kon de processen niet aan,kortom alles pleitte voor een eigen Hof van appel,aldus de toelich ting.Dit punt kon echter niet zo snel worden geëffec tueerd,omdat eerst zorgvuldig een instructie moest worden geconcipieerd. In een andere zaak zag Prins Willem zijn ideaal vervuld: het bemachtigen van het markizaat van Veere en Vlissingen. De rentheffers van het markizaat begonnen zich te roeren aangezien de renten niet werden voldaan tengevolge van de oorlogstoestandZij drongen bij het Hof van Holland aan op verkoop en deze werd tegen 27 en 29 juni 1581 aange kondigd.Ook ditmaal waren er diverse gegadigden. In de eerste plaats de sceden zelf,die een onafhanke lijke positie wensten,de stad Antwerpen die zijn han delsbelang op het oog had,Holland dat op zijn beurt de positie van Antwerpen vreesde en de Prins zelfs geld bood om Antwerpen te overtroeven.De Staten van Zeeland vreesden uiteraard al deze invloeden van buitenaf en trachtten de verkoop 5 a 6 maanden uit te stellen. De Prins zag echter zijn oude ideaal vervuld: hij kreeg het markizaat toegewezen en had daarmee zijn positie als Eerste Edele veilig gesteld.In de Staten was overigens geen verder discussie over dit punt. De feitelijke vertegenwoordiging in de Staten onderging geen verandering,maar wel werd de invloed via de ste den Veere en Vlissingen groter doordat de Prins nu ook de baljuw in deze steden kon benoemen. De discussie over de rechten van de Eerste Edele begon eerst bij de opvolging van Prins Maurits,die niet meer 39

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1985 | | pagina 41