Prins ook duidelijk op Holland en Zeeland als tweede
ressort.De Unie met Holland was eigenlijk een Unie
tussen Holland en de Walcherse steden,want Goes en
Tholen bevonden zich in de jaren 1575/76 nog aan de
zijde van de koning terwijl Zierikzee midden in het
beleg zat.Het is dan ook evident dat de Unie met
Holland meer het werk van de Prins was,dan dat hier
mee een politiek ideaal van de Zeeuwen in vervulling
ging.Immers in gezamenlijke vergaderingen zouden de
Hollandse steden steeds de overhand hebben,en voor
deze was de naderhand bepleitte 1-1 stemverhouding
weer niet acceptabel.De aanwezigheid van gedeputeerden
over en weer in de bestuurlijke colleges werd als on
gemakkelijk ervaren: niets bleef zo geheim en de
gedeputeerden konden ook de besluitvorming beïnvloeden
bijvoorbeeld in de gevoelige kwesties van binnenlandse
doorvoerheffingen.We zien Zeeland na 1578 dan ook
gaarne op de aanvankelijke schreden terugkomen.
Bij de vaststelling van de instructie voor het college
van Gecommitteerde Raden op 22 mei 1587 wordt bepaald
dat de Hollandse gedeputeerden niet het presidium
kunnen voeren en slechts kunnen meepraten over gemeen
schappelijke zaken. 4)
Ook de invloed van de Prins wordt voorzichtig terugge
drongen.De gouverneur zal slechts toegang hebben tot
de vergadering van het college,voor zover het zijn
gouvernement of de oorlog raakt.
Wel is er een vaste plaats vanwege de graaf van Buren
als eerste edele,maar het recht van adveu dat de Prins
in het aanvankelijke bestel had,raakt hiermee op de
achtergrond
Zeeland stemde ook van harte in met de Unie van Utrecht.
Hierdoor werd de oude Unie ten dele ondervangen en de
voorschriften waren minder knellend.Bij deze gelegen
heid,als bij vele andere voerde het vernederende
Middelburg hevige obstructiezoals de gedeputeerden de
Prins moesten aandienen 'het voornemen van die van
Middelburch dat sij hun soecken te substraheren uyt
deser Unie onder pretext van hun privilegiën,ende want
37
