Prins,was voor de ogen van de aanwezige adel en diplo
matieke vertegenwoordigers een duidelijke bevestiging
van de hoge positie,die hij innam en het grote vertrou
wen dat hij genoot.De oorlog tegen Frankrijk was ook
een leerschool op vele terreinen,niet alleen de oor
logvoer ing maar ook de vele bijkomende problemen als
gevolg van wangedrag,desertie,voedselgebrek en ziekte.
Hier was ook geduld en overreding noodzakelijk en de
omgang met alle lagen van het militaire apparaat,wat
de Prins van nature door zijn gemoedelijke levensin
stelling gemakkelijk afging.
Intussen was hij ook betrokken bij het beslechten van
een strijd,die al decennia lang het graafschap Nassau
teisterde:de oorlog met Hessen om het graafschapje
Katzenelnbogen.Daarop zal ik niet in detail ingaan,
maar slechts vermelden dat de beëindiging van deze
strijd de verhoudingen in Duitsland deed opklaren,
zodat de Prins voortaan goede vriendschappelijke en
diplomatieke betrekkingen kon onderhouden met Hessen,
een van de belangrijkste Staten van het Duitse Rijk.
De verhouding met Filips II,die in 1555 als heer van
de Nederlanden opvolgde was minder vertrouwelijk dan
met Karei V,maar aanvankelijk ook niet slecht.
Zijn carrière blijft dan ook aanvankelijk nog toene
men. In 1559 is hij betrokken bij de vredesonderhande
lingen te Cateau-Cambrésis,die de Frans-Habsburgse
oorlog afsluiten,en in het zelfde jaar wordt hij be
noemd tot stadhouder van HollandZeeland en Utrecht
in plaats van de overleden Maximiliaan van Bourgondië,
markies van Veere.
Een absoluut hoogtepunt in zijn loopbaan werd zijn
huwelijk met Anna van Saksen.Anna van Buren was in
1558 overleden en nadat een huwelijk met Reneé de
Lorraine op bezwaren was gestuit liet de Prins zijn
oog vallen op een rijke erfdochter uit het huis
Saksen: Anna van Saksen,dochter van de overleden
keurvorst Maurits van Saksen.Tegelijkertijd wierp dit
huwelijk een schaduw vooruit.Een struikelblok vormde
aanvankelijk de godsdienst.Filips II voelde er weinig
24
