van Frankrijk.De met Orange uitgebreide goederen van
de Nederlandse Nassau's kwamen op deze wijze toe aan
René van Chalons.Nu was het gebruik dat edellieden
vroegtijdig een testament maakten om tijdig belangrijke
erfeniskwesties te regelen,met name wanneer er acuut
levensgevaar was.Vóór een veldslag bij St-Dizier in
1544 vermaakte René van Chalons zijn bezit aan zijn
neef Willem van Oranje voor het geval hij kwam te sneu
velen.Het was geen overbodige zorg geweest.
René werd door een kogel getroffen.Effectuering van de
erfenis was echter afhankelijk van de toestemming van
keizer Karei V. Was deze er in geslaagd de erfenis uit
handen van de Lutherse graaf Willem van Nassau te hou
den,het kwam er nu nog op aan nadere condities als
garantie te stellen.Deze bestonden hier in dat de
Prins afstand zou doen van zijn rechten op het graaf
schap Nassau en onder toezicht van de keizer aan diens
hof in de katholieke geloofsleer zou worden grootge
bracht
Zo vertrok de Prins in 1544 naar de Nederlanden en
kreeg een aantal vooraanstaande personen als voogden.
In de jaren vijftig begint zijn carrière.Hij verhuist
dan met zijn hofhouding naar Brussel.Op 8 juli 1551
huwt hij met Anna van Egmond,meestal Anna van Buren
genoemd,een huwelijk dat hem belangrijk bezit aanbracht
- o.m. St.-Maartensdijk,dat in zijn positie in Zeeland
in latere jaren een belangrijke rol gaat spelen.
In 1552 wordt de Prins kolonel over een regiment Duitse
voetknechten,waarna een snelle militaire carrière volgt:
in 1553 bevelhebber van de cavalerie van Artois; in
1554 bevelhebber over vijf bandes dordonnancein
1555 bevelhebber over het gehele Maaslegermet voorbij
gaan van voorname en ervaren edellieden.
De Prins stond zeer in de gunst bij keizer Karei V,
die hem in belangrijke besprekingen betrok.Overgele
verd is hoe de keizer vaak Prince,demeurez!liet
horen wanneer er belangrijke besprekingen moesten wor
den gevoerd.En ook de pose bij de troonsafstand van
Karei V ,de keizersteunend op de schouder van de jonge
23
