een voortreffelijk "conterpoys"tegenwicht,geweest tegen de al te grote macht van de stad Amsterdam en de Provincie Holland. 2) Zeeland dus voor de Prins.Echter,in de jaren vijftig van de zeventiende eeuw werd deze trouw aan Oranje ook door welgemeend eigenbelang ingegeven. Vanavond zou ik met u willen bezien hoe Zeeland samen met Prins Willem van Oranje ten strijde trok tegen de Spaanse overheersers en vervolgens zien welke leeste kens we nog aan de titel zouden moeten toevoegen: een uitroepteken,enige puntjes of misschien ook wel een vraagteken. In de eerste plaats zou ik met u willen bezien hoe Prins Willem I tot zijn hoge positie in de Nederlanden kwam,welke zijn positie in Zeeland was aan het begin van de opstand tegen Spanje,hoe zijn politiek aanvan kelijk mislukte maar daarna succesvol bleekwaarbij we de meeste aandacht besteden aan de constituerende periode van Zeeland in de jaren 1572-1578 en tenslotte hoe Zeeland zich opstelde tegenover de Prins in de jaren 1579-1584. Prins Willem van Oranje werd op 24 april 1533 geboren op de Dillenburg in het graafschap Nassau als oudste zoon van Willem van Nassau en Juliana van Stolberg. Normaal gesproken zou hij zijn vader daar zijn opge volgd,ware het niet dat hij plotseling erfgenaam werd van een rijk bezit.De Nassaus hadden sinds eeuwen een positie in de Nederlanden opgebouwdzij hadden daar bezittingen verworven: Breda,Vianden, Diest etc. die in de naam met trots werden vermeld naast het Duitse be zit van Nassau en Katzenelnbogen.Daarnaast bekleedden zij belangrijke ambten in dienst van de keizer,zo bij voorbeeld de veldheer Hendrik van Nassau. Zij bewoonden een weids paleis te Brussel - thans is daar alleen de kapel nog van overonderdeel van de Koninklijke BibliotheekHendrik van Nassau was gehuwd met een dochter uit het geslacht Chalons,die erfgename was van het stad-vorstendommetje Orange in het zuiden 22

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1985 | | pagina 24