D'N OCHTEND VAN DE DIALECTDAG door M.L.Van Veen-D'Hert (Nz) Vriedagaovond leg ik alvast alles klaor vóó morgen. Om kwart over zesse,de wekker rinkelt.Rap d'r uut,wassen,'n stikje eten, 'n bakje thee d'r bie en d'aonkleedplechtigheid kan beginnen. Eist donderrok,'n witte mee 'n kant,aonriehen,strik d'r op,hup vest. Den rokzak om mien neusdoek en 'n paor kousen extra in te doen,wan je kan nooit weet 'n. Strikken en vast. Onderlief is zwart en daor an kom de mee fluwelen bandjes ophestikte schóne zwarte onderkeusDie oor mee aoken en ohen an 't onderlief vasdaoktNoe èmme 't zwarte mouwlief en daor an oor de bovenrok op'hangen. Den beuk over de schouwers hehooid en oek lekker straf vast hestrikt.De bloedkraolen rond mien nek en waorachtig mien kousen. Si zo,die zitten oek en noe m'n sloffen maor t'rug an wa da loop makkelukker dan schoenen. Noe mien aor in de midden scheiding en twee blissen draaien,vast steken, t'rug uut me kaore,wan d'enen was vêê hroter dan den anderen. Nog is over nieuw en 't lukt!Dotje in de nek van d'overscot 'aor en mee 'aorspellen vast steken.Dan m'n oren dubbel vouwen,wan anders kan 'k mien krullen nie hoed zetten an mien ondermutseHelukkig èn 'k hrote oren,zodat 't lint rond d'ondermutse mee kraoltjes bluf zitten.Mien strikken al aon de krullen hedraaid,wa ben 'k dao toch groótsih op; 'n verjaorskado toen 'k 55 jaor wier.Dan mien kappe zetten,even mee 'n paor witte kopspellen vast steken. Dan mien man uut bed aolen,wan die moe elpen mee den doek van achteren te spellen.Die doe ta êêl sekuur.Ik óór hemaond om stil te staen.Ie spelt êêl vóózichtih.Noe óór ik wêê hemaond om stil te staen.Ie spelt êêl vóó- zichtih.Noe óór ik wêê hemaond om mien mond te ouwen,want ie zie zelf wè of 't er wa scheef zit.Dan de schort en de schortestrik. Enfin toen d'operatie helukt was zat het dan oek as hehoten.Noe de zilv'- ren ketting om m'n 'als mee 't orlozie.Dan mien ritekule,waor an mien banten en omslagdoekjes in zitten vóó as 't koud is buuten.De tas mee d'n zilv'ren beugel an m'n erm.Nog is draaien en keren,jao alles zit en 'angt hoed. De buskaorte ouw 'k herêêd in m'n 'and,wan da's makkeluk. 'k Zeh m'n man hoeiendag en stap parmantig de deure uut,wan de bushalte is vlakbie.Keurig netjes loop'k tot 't eind van óns padje.Schrik! 'k Keer me om,vlieg trug nao binnen,hup nao boven en vlieg wêê trug lanks mien verbaasd grinnekende man nao buuten,waor sjuust de bus an komt rie-en. Hijgend stap 'k in maor noe wè mee schoenen an.'t Jonge da was op 't nip pertje. Toch zwaai k grijnzend van uut de bus door 't raom nao mien man. Alle,tot vanaovond Op nao KAPELLE vóó 'n schóne dag. 40

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1984 | | pagina 42