gier.Op 20 april werden nog bombardier en twee tim mermansknechten van Jacobus de Hondt,die eveneens in "Het groot Schuttershof" logeerden en die van de ru zie getuigen waren,verhoord.De rechtbank hield zich op 11,17 en 22 juni met de zaak bezig.De verdediger van de verdachte,die pro deo was toegewezen,baseerde zijn pleidooi van 32 kantjes tekst onder andere op zelfverwonding door de degen,doordat geen der getui gen de verdachte met een mes had zien steken.Het slachtoffer had alleen tegen de wachtcommandant ge zegd dat Machiel het had gedaan.Ook zijn toen een tweetal notariële verklaringen van goed gedrag over legd.Op 6 juli verzochten de beide partijen uit spraak te doen,doch waarschijnlijk heeft men hier mee gewacht totdat de verdachte bekende. Op 21 augustus 1750 bekende van Rijswijk "uit zuive re gemoedsbeweging buyten pijne en banden dus zonder dwangmiddelen.De volgende dag velt de vierschaar het vonnis, enigszins geirriteerd doordat de verdachte tijdens zijn verhoren steeds heeft gepoogd zijn misdaad te verbergen en zijn welverdiende straf te ontgaan zoals duidelijk bleek door zijn bekentenis, aldus de rechtbank. Het vonnis luidde ongeveer als volgt: Burgemeester en schepenen,gelet op alle stukken en het gesprokene,veroordelen de gedetineerde tot afschrikwekkend voorbeeld voor anderen om op het schavot te worden gebracht en aan de scherprechter te worden overgegeven "om met den swaerde van 't leven ter doodt te worden gebracht" met als aan vullende straf de kosten van de rechtspleging. Welwillend werd vergund het lichaam na de executie ter aarde te bestellen. Het stadsbestuur had in 1688 tegenover het stadhuis een woning aangekocht en afgebroken om de zo ontstane ruimte voor het uitvoeren van vonnissen te gebruiken, wat voordien op de Markt geschiedde.De magistraat kon nu gerieflijker van uit het stadhuis toezien. 6

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1983 | | pagina 8