DE VESTING ST.MAARTENSDIJK door J.P.B.Zuurdeeg Van het ontstaan van St.Maartensdijk is niets bekend. De Oudelandpolder waarin de smalstad is gelegen,zal echter evenals het oudste deel van Poortvliet,Schaker- loo en Scherpenisse in de 12de eeuw defensief zijn bedijkt.De Hogeweg,die aan de zuidkant van het stadje bij de Westpoort begint,is één van die oudste dijken. De plaats zelf zou in de 14de eeuw zijn ontstaan aan de oever van de Borden,vermoedelijk een oude bena ming van de Pluimpot.Een charter van 1357,waarbij de bewoners van het dorp "Haestinge in St.Martinsdike" tolvrijdom ,van hertog Willem van Beierenkregen noemt de grenzen.Het lag tussen de watermolen (getij demolen) ,Sluyssee (geul van de uitwateringssluis) en Pannekine (Keethil?) en tussen de Middeldijk en de Borden.Bij het dorp lag het kasteel van de heren van Overbordene,dat in 1342 door de Borselens werd bele gerd.De plaats zelf was toen nog zeker niet versterkt, hoewel men in 1389 sprak van de poort (=ommuurde plaats) van Haestinghen,die men heet Sente Martens- dike.Laatsgenoemde naam is afkomstig van de patroon heilige van de kerk. De eerste versterkingen. Nog in 1420 en 1485 is er sprake van parochie en dorp. Eerst in 1488 is er sprake van stad. Een aantal jaren eerder was de plaats versterkt. We vernemen namelijk bij de overdracht van een huis in 1481,dat deze woning van Alienora van Borselen, vrouwe van St.Maartensdijklag achter de kerk tus sen de "Heerstraat" (Hazenstraat) en de "Vest". Op de zogenaamde Scheldekaart van 1468 is St.Maartens dijk als een niet ommuurde plaats aangegeven,dit in tegenstelling tot Tholen.De Scheldekaart van 1504 2

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1983 | | pagina 4