EEN VRIMDE GESCHIEDENIS
door
D.K.Soldaat-Poortvliet
Zo as meestal hier op 't eiland had je op de Voor-
straete een deftige kruujenier,die z'n klanten had
onder de groote boeren in de rieke lui van't durp
Zo was 't hier oak,mar deze man had wat bezonders.
Hie had twêê dochters,in dat waere twêêliengen.
Noe za je wel zegge,das niks bezonders,mar deze twêê
meisen leke zo op mekoare,dat der eige voader ze niet
uut mekoare kon, ouwe in der moeder had der soms oak nog
moeite mee.In dat was een wonder,net zo goed,as dat die
twêê ut altied sêêns waere in nog gêên dag zonder me
koare konne.Toen ze oak in de wienkel gienge hellepe,
wiste de klanten oak nooit wie ze voor der hadde in
omdat ze oak nog Lientje in Sientje hietende,was 't
hêêlemaele niet te doewen.Daerom zei:e ze mar wat net
in der hóód opkwam in de zussen vonde dat best.
De klanten,die nog alius op de reutel haelden,wouwe
ze wellus bie den bêêr doewe in zei:e,dat ze al an
Lientje betaeld hadde.Kwam Lientje dan,in as die dan
zei van niet, dan hadde ze an Sientje betaeld .Mar dan
kwam ut boek der bie.In ja,oor,daer stong ut.De def
tige kruujenier zei dan hêêl beleefd:"Nêêm men niet
kwaelijk,dat ik om de centen vroeg,mar ielk mens ver
geet wellus wat,dat overkomt mien oak nogallus".
In daerom zeg ik tegen de meisen:"Opschrieve,oor"
Zo komme der gêên abbuuzen."Zo doewe deftige kruuje-
niers dat. Gêên centen in gêên klanten verlieze".
Mar noe over de meisen zelf.Toen ze zo'n jaer of 16,
17 wiere wouwe ze 's aevens oak wellus een rondje
doewe op durp net as alle meisen,vooral op weunsdag
in op zaeterdagDan deeje de meisen ut meisjesrondje
in de jongers ut jongersrondje.In as je dan mekoare
iedere kêêr tegen kwam,dan zag je van weerskante,wie
je wel in wie je niet anstongMar 1 szaeterdageavens
11
