's Maendagsaevens kwam Joacob kwansjuus om een doasje
segoaren.Lientje schoot gauw de wienkel inrin omdat
der toch gêên mens was,zei ze,dat 'n 's weundagsaevens
verwacht wier.Meid,da doe 'k .In as 'n gêên boerezeune
geweest was in niet in een wienkel gestaen had,zou 'n
ze alvast us een flienke pakkerd gegeve hoa.
Noe pakte 'n allêên mar even der hand vast.In toen 'n
de deure uutgieng,lachte Lientje 'n toe.
Tegen Theunisse in z'n vrouwe zei 'n,dat 'n 's weuns-
dag nae durp gieng om mit Lientje der voaaer te prae-
ten."Zo,zo,dus 't is Lientje geworre.Ka 'je ze nogal
uut mekoare houwe? Ze liekene spreekend op mekoare".
'k Weet niet,'k hoa ze nooit saeme gezie:e".
"Pas tan mar op,jongen,oarers douwe ze strakjes den
verkêêrden in je handen".
"Maak je mar niet benauwd,oorIk kennen Lientje veuls -
te goed".Mar toen 'n 's weundagsaevens deur Lientjes
voader in de voorkaemer gelaete wier,schrok 'n z'n
eige ongans,want hie zag twêê Lientjes.In allebei:e
lachten ze even lief nae z'n.
"Wie is noe Lientje?Ik weet 't niet mêêr noe ik juu-
le saeme zie:e".D' aareme jongen kreeg ut der benauwd
van."Wel,ikke bin Lientje.Mar Sientje houdt net zo-
veul van joe as ikke in noe mot joe zelf mar kieze".
"In m'n zalle der gêên ruusje om maeke,oor,wie je
ook kiest".
Joacob keek benoód nae de meisen in toen nae de ouwe
lui. "Jae" zeide de deftige kruujenier van de Voor-
straete:"ze doewe m'n wat an,al 18 jaer.Altied saeme,
altied hetzelfde wille hoa,mar dat ze noe nog saeme
êêne vrieër wille hoa,dat begriep ik niet.Snap joe
dat,moeder?" "Och,as Joacob der gêên bezwaer in ziet,
waerom wiele dan wel.Laet de joon,der een nachie over
slaepe,hie is noe hêêlemaele overstuur.Mn praete noe
nerregus mêêr over,doewe een bakje mit een eigegebak-
ke koekje.In merrige hoore m'n wel mêêr".
Daer zat Joacob noe,tussen de twêê meisen in in 't
was net of hie ammar minder wist wie wie was.
In toen 'n om negen uure oprees om nae huus te gaen,
15
