om z'n borreltje in 's aevens gieng Joacob nae durp
cm alles te haelen,had die joon oak us een oalejatje.
Joacob was de zeune van een neef van een zwager van
z'n vrouwes kante in hie kwam van Schouwen, 'n nette
degelukke jongen,mar nogal op z'n eige.Meschien kwam
'n dan oak us wat los.
In dat spul gieng deurTheunisse 's middegs nae durp
in Joacob mit de lieste mit booschappen saevens.
't Was nogal vol in de wienkel in Joacob had al den
tied om us in de rondte te kieken.In omdat 'n zo
graeg deur dat meisje gehollepe wou worre,liet 'n z'n
beurte nog een kêêr voorbie gaen oak.
Lientje vond 'n een nette joon in ze praette mit z'n
in omdat 'n niet zo'n droogkloat was as Theunisse docht,
wist 'n Lientje der hartje aerdig an 't kloppen te
briengen.In toen 'n weggieng,zei 'n:"Tot komende weeke"
In toen 'n de wienkel uutgienglachte 'n nog us nae
der.Lientje der aevend was goed.
's Aevens in de bedstee had Lientje zuvvel te vertel
len,dat ut laete was êêr ze gienge slaepe in ik gloa-
ve,dat ze allebei:e van Joacob gedroamd hoa.
In omdat ze zo gewend wazze,alles saeme te doewn,stong
de oare zaeterdag Sientje achter de toonbank in omdat
Lientje precies verteld had,waer ze over gepraet hadde,
wist Joacob niet beter of hie praette mit 't zelfde
meisje.Net op den aevend,dat Lientje weer hielp,zei
'n dat de vrouwe weer beter was in noe weer zelf om de
booschapren kwam.Zou der noe gêên doewen an weze,dat
ze dan 's aevens us nae buten kwam dan konne ze mekoa-
re wat beter lêêre kenne .Lientje wou wel,mar omdat
ut Sientje der beurte was,gieng die ut êêrste mit
Joacob op stap.Lientje wachtte mit spanning of,hoe
dat kuiertje verloape was,in den oaren zaeterdag gieng
ze zelf een rondje loape mit Joacob.Dat duurde zo een
pasjes,mar toen vond Joacob dat 'n noe wellus vaste
verkêêring wou hoa,want z'n voader wou van de stee in
dan most 'n nae huus komme.
'k Zal an voader vraegewanêêr je komme kan.Kommende
weeke weet je ut.Toch hadde de twêê meisen het der moe-
luk mee.Wat moste ze doewe?Ze wouwe die aerdige Joacob
13
