elkaar liggen,want anders bakten ze aan mekaar en
kreeg men na het lostrekken de "buren".Het was een
handigheid om de broden precies in de oven te passen.
Bij ons gingen er ongeveer negen broden in de oven.
Direct ging het ovendeurtje dicht en was het: "Hoe
laat is het?" immers,een uur later was het brood gaar.
Met een "ovenrokel" werden dan de broden naar voren
gehaald en met de scheuteldoek" aangepakt,want de
broden waren nog heel warm.Ik ruik de heerlijke geur
nog.Na het bakken gingen er meestal zoete appeltjes
of spek in de nog warme oven.
Deze manier van werken zal bij de meesten eigen bak
kers wel ongeveer hetzelfde zijn geweest.Jammer dat
die pittoreske kleine "bakkeetjes",die bij de daglo
nerswoningen, los van het huis stonden,verdwenen zijn.
De bakketen op de boerderijen,die samen met het
karnhuis en het"schuurkot" één gebouw vormden,zijn
ook niet veel meer te vinden,omdat deze als zodanig
geen dienst meer doen.
De schoorsteen in de Bbakkete" was nog een ingewik
keld geval.Recht onder de schoorsteen,die door de
nok liep,was de haard.Ongeveer tien centimeter boven
de grond lag de "ijzeren plaote".In het midden onder
de schoorsteen was een vierkant gat van ongeveer 35 cm.
Dat was de "asseput".Tegen de rugwand van de schoor
steen stond rechtop de gietijzeren haardplaat.
Deze diende om de achterwand tegen te grote hitte te
beschermen.Deze gietijzeren haardplaat,die diverse
voorstellingen had,begon door de hitte aan de onder
zijde ook wat beschadigingen te vertonen.Bij ons
stond er één in de haard met een voorstelling van
koning David die het oordeel aangezegd werd door de
profeet Nathan.Hieromheen was een guirlande met
engeltjes en fruit enz.Links naast de haard was de
oven.De rookafvoer hiervan kwam met een schuine bocht
ook in de grote haardschoorsteen.Onder de oven stond
een ingemetseld soort buiskachel.De afvoer hiervan
liep een eind naar boven langs de zijwand van de haard
en ging dan over in de haardschoorsteen.
9
