zak om invloedrijke personen in de Staten-Generaal en daar buiten over te halen tot de oorlogspolitiek van Frederik Hendrik.(82) Tot het beletten van een bestand moest deze gezant, Hauterive genaamd, volgens Hugo de Groot ook:"...vorderen den man van 18 ofte 13 stemmen", hetgeen zou kunnen duiden op de nog te verkiezen Raadpensionaris (83). Hoe vredesgezind het gewest Holland wel was, daarover schreef de Groot in een volgende brief.(84) Hij schrijft daar dat hij had gesproken met iemand die in Frankrijk veruit het best op de hoogte was met de situatie in de Republiek:"alsoff hy al syn leven in Gelderlant ofte Vrieslant hadde gewoont".(85) Deze zegsman zei hem dat:"...de last om te letten op de trefves vanwege Hollant was gegeven aen den prins ende zes personen, dat men vyer van de ses hyel te syn voor de trefves." Voorts vermeldde deze informant:"..dat het officie van Duyck wierd opgehouden om, naedat de meeste inclinatiën sullen zyn off voor off tegen de trefves hetzelve te geven aen een die hyer ofte daertoe meest genegen en bequam soude zyn". Volgens de Groot was zijn zegsman ingelicht door Francois van Aerssen.(86) Dit alles overziende zou men kunnen konkluderen dat het argument van Amsterdam c.s. een geboren Zeeuw uit te sluiten berustte op het motief een vredesgezinde kandidaat te doen verkiezen, die het op zou kunnen nemen tegen de oorlogspolitiek van de stadhouder. Pauw bezat hiervoor ongetwijfeld kwaliteiten (87), en leek in dezen de Amsterdamse belangen het best te kunnen dienen. Het feit dat Pauw een streng calvinist was werd Amsterdam door de Remonstranten weliswaar kwalijk genomen (88), maar maakte hem voor de preciese steden tot een aanvaardbaar kandidaat. Dit laatste was uiteraard pas dan het geval, wanneer Cats van te voren zou zijn uitgeschakeld, en Pauw alleen tegenover de "Remonstrant" van de Honnaert zou komen te staan. Zo was Cats voorlopig uitgeschakeld, ondanks de steun van de machtige van Aerssen(89). Lang zou dit niet duren:Twee en een half jaar later nam Cats de funktie van waarnemend raadpensionaris weer op zich, als vervanger van de door Frederik Hendrik weggemanoeuvreerde Pauw.

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1978 | | pagina 76