- 7 - Er is op deze eilanden, zoals ook in Holland groot gebrek aan brandhout. In plaats hiervan stoken zij een soort zoden van zwarte grond, vol veen en leem, die zij turf noemen, die zij uit de weiden steken, en als ze gedroogd zijn in hun schepen laden en van hier en uit Holland vandaan brengen naar Antwer pen, Brussel en andere streken. Hoewel ze goed branden hebben ze een scherpe en pestilente stank. Ze oogsten geen wijn. De overvloed, die zij hiervan hebben komt uit Duitsland, Spanje en Frankrijk. Maar zij drinken meer bier. Alle eilanden zijn deels omgeven door zware dijken, gemaakt van vierkante graszoden, die in een regelmatig patroon zijn gelegd, deels door stranden met bergen en heuvels van zand. En met dat al kunnen ze de woede van de zee toch niet keren. Want men ziet ze altijd bezig met zware arbeid, blootgesteld aan vermoeienissen en gevaren wegens de plotseling opkomende overstromingen, die telkens terug komen en het land teiste ren. ZEEUWSE VERHALENBÜHDELS We vestigen gaarne de aandacht op de verschijning van twee verhalenbundels: één uit Walcheren, Bie ons op t Durpdoor "Bespieghelaer" (W. Vaarson Morel), de andere uit West- Zeeuws-VlaanderenKerzanse Veraolen, deu un 'Oofkrabbe (d.w.z. een Hoofdplatenaardie verder anoniem wenst te blijven. Bie ons op 't Durp stamt uit "de veerse hoek" en we menen niet ver mis te zijn, dat de hier geschetste typen nu eens uit Arnemuiden, of Nieuwland, een ander keer uit de buurt van Kleverskerke of Vrouwenpolder stammen, ook al werden ze in Veere gesignaleerd. Ook Veere-zelf levert haar aandeel en zelfs "de stad" komt er bij te pas, maar dan wel vooral in de schoolherinneringen van "de joengers van buten". Het is bijna alles zo'n beetje "uut d'n ouwen tied", veertig, vijftig jaar geleden, lijkt me. 't Is een kostelijk boekje om nu en dan op te pakken, dit mengelmoes van grappige voorvallen en herinneringen, met z'n rake typering van figuren uit boeren-, dorps- en vissers-

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1969 | | pagina 9