ER BESTAAT
BLIJKBAAR EEN
IJZEREN WET
DIE WIL DAT
EEN VERHAAL
SLECHT
AFLOOPT'
Mijnheer Gregoor
Wim Hofman, geboren in Oost-
kapelle en nu wonend in
Vlissingen, hoort bij de top van
de Nederlandse kinderboeken
schrijvers.
Al te bescheiden denkt hijzelf dat
'2000 Nederlanders weten dat ik
wel eens een boek schrijf.
Het afgelopen jaar was Hofman
bijzonder productief: hij schreef
de tekst voor een boek met
tekeningen van Joost Roelofsz,
zijn boek Zip kwam uit, in de
Slibreeks verscheen Ursula, hij
vertaalde een boek van John
Burningham en schreef het
scenario voor een t.v.-film van
het IKON.
Alle reden voor een gesprek over
kinderliteratuur. 'Er is al jaren
een beweging gaande alles wat
met jeugd te maken heeft niet
goed te vinden.'
Mijnheer Gregoor was schrijver. Hij
schreef elke dag wel een stukje. Eerst
stond hij een tijdje te denken. Ging dan
aan een tafeltje zitten. Deed zijn handen
over elkaar. Zijn voeten over elkaar. Zijn
hoed op. Hij zette zich in postuur.
Voor hem lag een nieuw vel papier, dan
nam hij zijn pen. Doopte die diep in de
inktpot. Tot op de bodem. De penpunt
piepte over de bodem van het potje.
Even naar het papier kijken....
In het hoofd van mijnheer Gregoor
zaten duizenden gangetjes. Daar leef
den gedachten als kriebelende diertjes.
Hij voelde dat er net eentje uit zijn eitje
kroop en door zo'n gedachtengangetje
rende. Zo door zijn achterhoofd. Zo
wim hofman
Jan Smeekens
wim hofman
(tekeningen en verhaal door Wim Hofman)
'Hooguit tweeduizend Nederlanders weten dat
weieens een boek schrijf.'
Een bekende Nederlander lijkt Wim Hofm
inderdaad niet te zijn, maar de prijzen die hij voorzi
boeken kreeg, de vele artikelen waarin zijn w&
geanalyseerd wordt en de talloze keren dat zijn naa
valt in studies over jeugdliteratuur maken zi
schatting beslist te bescheiden.
Bovendien weten sinds enige tijd ook een paj
miljoen voetballiefhebbers wie hij is. Op zondag
december 1986 was het educatieve kinderprograrr
ma Afwas in de IJskast aan hem gewijd en het lii
voor de hand te veronderstellen dat ouders
Sesamstraat en in afwachting van Studio Sport m
ieder geval met één oog en één oor daarvan iets
opgevangen hebben.
Van meer inzicht geeft hij blijk als hij de redener
noemt waarom zijn boeken bij minder kinderen ze
populair zijn als die van enkele andere schrijvers
'Ik schrijf voor heel verschillende leeftijden waardooj
lezers meestal niet meteen van het ene boek naar hei
andere kunnen. Wie AAP EN BEER gelezen heeft n
nog lang niet toe aan WIM en oudere kinderen
moeten na AFSCHEID VAN BULGAROV te lang
wachten op iets anders.
Daarnaast is het natuurlijk ook nog zo dat ik nooit
heb meegedaan aan bepaalde trends in kinderboJ
ken. In de tijd dat realistische verhalen in de mode
waren schreef ik gewöon op wat me te binnen viel en
mijn realistische boeken later schreven zichzelf
doordat ik naar kinderen keek en zag hoe ze zich
gedroegen.
De laatste jaren schrijf ik ook leesboekjes voor
school. Ik vind het een eer dat te mogen doen en
tegelijkertijd een hele uitdaging, omdat ik er geen
leerboekjes van wil maken.'
Geitje in de klok
Zes uur.
De zon is weg.
De deur staat open.
Een tafel ligt om.
Een stoel is kapot.
Op de vloer ligt meel
en bloed.
De klok tikt.
Een geitje zit in de klok
en snikt.
(uit Zip)
Hoe groot de belangstelling bij kinderen voor de
boeken van Wim Hofman is valt moeilijk te zeggen.
Een aanwijzing is in ieder geval het aantal
herdrukken dat de meeste beleefden. Hij mag dan
niet mopperen. Op enkele na (waaronder de recente
verhalenbundels met bijdragen van ook andere
auteurs) werden ze minstens één keer herdrukt. Bm
dat is voor maar betrekkelijk weinig kinderboekerfl
weggelegd. 1
Een tweede aanwijzing vormen de verhalen die
kinderen naar aanleiding van een op school
voorgelezen boek verzinnen. Leerkrachten komen mi
