tentoonstellingen
Roel Mollema
Olaf Stevens
Renata Bauer
Paul Bartels,
Piet Dieleman,
Bob Pingen
Grafiek, Guido Eckhardt,
Laetitia de Haas
Guido Eckhardt, Jackie Bongers,
Enrick Adsera Riba
tentoonstellingen:
Jef Geys
Rob Smit
Lex de Meester
Anneke Ruimschotel
Lambert Oostrum
39
mensen voor. Als het al eens voortkomt, zijn het
vluchtige gestalten zonder identiteit. Zijn land
schappen tonen een andere aanwezigheid, een
verborgen leven dat wordt weerspiegeld in stille
getuigen, stenen en planten. Van Straatens foto's
hebben een symbolische zeggingskracht. Zijn
weidse landschappen, stille plekken, eilanden,
heuvels, vegetaties laten een sterke spanning zien
tussen het moment en de tijdloosheid van het
landschap. Roerloze prehistorische monolithen
tegen wolkenluchten of in een troosteloze regen
nacht. Rijen en cirkels van stenen, tekens van
verdwenen mensen, getuigen van hun aanwezigheid
op deze plaats, in een andere tijd. Van de derde
exposant, Wout Berger, is geen informatie beschik
baar.
Kunstuitleen Middelburg
Een ding is zeker: Mollema's keramiek is onbruik
baar. Hij heeft wel het gebruiksvoorwerp als
vertrekpunt genomen. Herkenbaar is dat doorgaans
niet meer. Het losmaken van de nuttigheidseisen
heeft Mollema's baksels luchtig en speels gemaakt,
intrigerend soms. Menigeen zal zich afvragen of hij
wel ziet wat hij ziet.
Zeeuws Kunstenaarscentrum Middelburg
In de nieuwe ruimte naast de aula van de Zeeuwse
Bibliotheek zullen voortaan ook exposities te zien
zijn in vitrines, dat zal vrijwel altijd keramiek zijn. De
eerste exposant is Olaf Stevens, een Brabander die
zijn opleiding volgde aan de academies in Den
Bosch en Breda. Met een rijks-stipendium kon
Stevens zich op het Keramisch Centrum in Heusden
verder bekwamen. Hij toont porseleinen kommen,
maar maakt die tegen alle wetten in, zwaar J
massief. Een porseleinen kommetje dreunt bij wr3
van spreken op de grond. De kleuren zijn elemental
Zeeuws Kunstenaarscentrum Middelburg
Renata maakt kleine schilderijtjes op papier in arJ
en gouache. Haar schilderijtjes hebben subjectief
en objectieve kenmerken. Subjectieve door d*
achtergrond en objectieve door de geometrisch!
vormen die ze er overheen schildert. Over hJ
resultaat zegt de uit Leiden afkomstige Ranata
Bauer: 'De ontmoeting van beide elementen scherï
een onrustige eenheid'.
Zeeuws Museum Middelburg
Paul Bartels ziet ons nationale rund als waardevol
cultuurgoed, in tegenstelling tot menig boer die er
slechts een melkmachine, een vracht vlees of -het
komt nog voor-een waardevol fokinstrument inziet.
Ik schrijf expres rund, omdat de koppen wat mij
betreft evengoed van koeien als van stieren kunnen
zijn. Paul Bartels zet er wel bij dat het stiertjes zijn.
maar hij kan me nog veel meer vertellen. Ze staan in
het museum met een groep bijeen. Een kop kijkt je
recht aan, een ander draait zijn kop iets of kijkt opzij.
Ze worden aardig.
Over Piet Dieleman schreef Istvan Szénassy in de
vorige Mooie Moeite: 'Hij neemt wezenlijke uit
gangspunten mee van de klassieke en academische
schilderkunst, maar dan met een sterke, nieuwe
toets om daar bepaalde waarden in te bereiken. Zijn
belangstelling is gericht op de rol die een figuurten
opzichte van de omgeving dient te spelen'....'Hij
onderzoekt varianten binnen een gedempte toon
zetting en bepaalt daarmee de sfeer van zijn
schilderijen'.
Bob Pingen heeft soms meer dan twintig verflagen
nodig vooraleer hij zijn kleurenvelden naar tevre
denheid in bedwang heeft. Zie voor meer informatie
Mooie Moeite van januari, pag.20 e.v.
Ahrend kantoormeubelen, NMB-bank Vlissingen,
Arneville-hotel Middelburg
Bij Ahrend is een keus te zien uit de tentoonstelling
Grafiek Nu die eind 1986 in het Singer Museum te
Laren te zien was. Bij de NMB zijn de etsen tezien die
Guido Eckhardt maakte van drukwerken die
dagelijks bij de mensen in de bus vallen of de
bedrukte papieren die als verpakking dienst doen.
Enkele voorbeelden: giro-betaalkaart, toegangs
kaartje voor een porno-film, de wikkel rond een rol
pepermunt. In Arneville is grafiek te bekijken van
Laetitia de Haas.
Galerie Marquis Vlissingen
Guido Eckhardt toont schilderijen, flinterdun ge
schilderde blauwe landschappen, overigens niet als
landschap herkenbaar. Van de Middelburgse Jackie
Bongers is keramiek te zien. Van begin jaren
zeventig tot enkele jaren geleden exposeerde ze op
Paul den Hollander, zonder titel 1985
i nlaatsen in Nederland, België en Engeland. Na
driejaar lange periode van bezinning heeft ze de
S weer in de hand genomen. Ze vormt de klei naar
5 natuur paddestoel-achtige dingen, organische
neisels met aardse kleuren. 'Dat ik vanuit
9atuurvormen werk komt voort uit wat ik in mijn
moeving verloren zie gaan. De natuur is iets waar
e heel zuinig op moeten zijn en zorgvuldig mee om
moeten gaan'. In sommige gevallen verbreekt Jackie
Bonders de harmonie van de keramische vormen
door bijvoorbeeld staaldraad te gebruiken. De
scheuren en plooien hebben met het verval te
maken, met het afbraakproces van alle bestaande
vormen.
Van Enrick Adsera Riba is grafiek te zien. De
tentoonstelling heeft de titel Nieuwjaars-salon
meegekregen.
Vleeshal Middelburg
De Belg Jef Geys maakte een installatie, bestaande
uit zeventien schilderijen in een omgeving die
huiselijk genoemd kan worden: een sjiek behange
tje, een canapé en meer van dergelijke attributen.
Het is zijn manier om kritiek te uiten op kunst die in
serie wordt gemaakt, waarbij de werken nauwelijks
van elkaar afwijken. De zeventien 'schilderijen' zijn
namelijk min of meer gelijke kopieën van een foto
van 'Sonsbeek buiten de perken', een tentoonstelling
die begin jaren zeventig in Arnhem en daarbuiten te
zien was.
Op video zullen drie discussies worden vertoond
tussen mensen die de kritiek van Geys delen op de
manier van werken van conservatoren en op
kunstenaars die de bourgeois-mentaliteit bevechten
om daarna zelf bourgeois te worden. De discussies
zullen achtereenvolgens te zien zijn: als de tweede
video staat wordt de eerste uitgeveegd en de derde is
te zien nadat de tweede is uitgeveegd.
Galerie Bellamy 19 Vlissingen
Enigszins ironisch noemde Rob Smit zijn pogingen
de grenzen van de gebruikelijke vormen van tekenen
te verleggen: Towards the liberation of drawings. De
bevrijding van de tekening zal wel altijd een utopie
blijven Robert Smit zoekt het in een tegengestelde
richting: hij toont in steeds extremere vorm de
onzelfstandigheid van het tekenen en van de
tekening aan. Het uiteindelijke resultaat komt nooit
precies overeen met de oorspronkelijke bedoeling,
dat is iets eenvoudiger gezegd wat Rob Smit met de
onzelfstandigheid van het tekenen bedoelt. Behalve
de coördinatieproblemen tussen hoofd, hart en hand
speelt ook de eigengereidheid van het tekenmate
riaal een rol. In zijn recente tekeningen richt Smit
zich op het natekenen van fragmenten uit eerdere
tekeningen. Tegelijkertijd stelt hij zich open voor
ingevingen, spontane reacties en stemmingen van
bet moment. Voorwaarde is dat ze in overeenstem
ming zijn met het gevoel, al hebben deze tekeningen
de schijn van willekeurigheid.
Ge Gevangentoren Vlissingen
Gebouwen, kunstwerken, fragmenten van bouwsels,
jukjes kustlandschap, dat zijn de onderwerpen, die
ex de Meester laat zien. De zwart-wit foto's zijn iets
•ngekleurd, wat een ietwat vervreemdend effect
yeeft. Je zou kunnen zeggen dat hij hier en daar de
Lambert Oostrum, olieverf op linnen
foto-realiteit iets aandikt met wat kleur, al doende
een subjectieve toets aanbrengënd in wat op een
objectieve registratie lijkt. Lijkt, want een foto is
natuurlijk ook altijd al een subjectieve afbeelding van
de werkelijkheid. Lex de Meester is free-lance
fotojournalist, die ook opdrachten uitvoert voor
reclame-bureaus.
Stadhuis Terneuzen
Anneke Ruimschotel uit Middelburg maakt hangen
de en losstaande plastieken van touvy en staal. Haar
werkstukken zijn geïnspireerd door de zee en alles
wat daar bij hoort. Het Havenschap Vlissingen heeft
om die reden plastieken van haar op kantoor staan.
De belangstelling van Terneuzen is er om dezelfde
reden.
Galerie Esprit Clinge
Lambert Oostrum maakt schilderijen die desge
wenst lyrisch-abstract genoemd kunnen worden
genoemd. Kleur en vorm kunnen bij hem zowel
samengaan als eikaars tegenpool zijn. Oostrum
(1955) deed de Haagse kunstacademie, waarvan hij
in '86 afscheid nam. Hij exposeerde in Rotterdam,
Bergen, Leiden en Apeldoorn
