NIEUWJAARS SALON
LEK DE MEESTER
fotografie
GALERIE MARQUIS HEDENDAAGSE KUNST
GUIDO ECKHARDT
schilderijen
JACKIE BONGERS
keramiek
ENRIC ADSERA RIBA
grafiek
NIEUWENDIJK 15A VLISSINGEN
Geopend wo. t/m zon. 14.00-17.00 uur en op afspraak, 01184-16588/12145
WEGENS SUKSESVOL VERLOOP VERLENGD T/M 1
MAART 1987
T/M 1 MAART 1987
tentoonstellingen
Visuele partituren
paul den Hollander,
Eric van Straaten,
Wout Berger
dvertentie
In het kader van de nieuwjaarssalon zijn tentoonstellingen ingericht bij:
AHREND KANTOORMEUBELEN, PRESIDENT ROOSEVELDTLAAN 737, VLISSINGEN
NMB BANK, AAGJE DEKENSTRAAT 1, VLISSINGEN
RESTAURANT DE GEVANGENTOREN, BOULEVARD DE RUYTER 1A, VLISSINGEN
HOTEL ARNEVILLE, BUITENRUSTSTRAAT 22, MIDDELBURG
Gevangentoren
Exposeert
Openingstijden: dagelijks van 12-14 en van 17-21. Zaterdag en zondag van 17-21. Dinsdags
gesloten.
De Gevangentoren - Boulevard de Ruyter 1a - Vlissingen.
De Kunstaankoop-Regeling van WVC
brengt een kunstwerk dichterbij.
RENTE VOOR WVC!
Bij aankoop geldt een subsidie van 20% (provincie) en op aankopen van Guido Eckhardt/Lex de
Meester en Jacky Bongers 25% Gemeentelijke subsidie, (voorzover beschikbaar). Totaal is 45%
subsidie mogelijk. Tevens kan gebruik gemaakt worden van de WVC-rente subsidie regeling.
(Op aankopen vanaf f. 1325,-, wat min de subsidies kan uitkomen op f. 728,75. Over 24 maanden
betaalt men dan f. 30,65 per maand).
i
Centrum Nieuwe Muziek Middelburg
De geschiedenis van de grafische en de visuele
partituren begint in het eerste decennium van deze
eeuw. Tot die tijd hadden componisten voldoende
aan de traditionele muzieknotatie, ontstaan in de
middeleeuwen, toen de kerkmuziek zo complex
werd dat de zangers de melodieën nauwelijks nog
konden onthouden. Zij plaatsten kleine krabbeltjes,
stijgende en dalende lijntjes, boven de tekst als
geheugensteun. Later werden een of meer horizon
tale lijnen toegevoegd om de toonhoogte nauwkeu
riger aan te geven. Naderhand werden de tekens
steeds verdergaand gepreciceérd tot het systeem
dat we nu nog kennen.
In feite wordt het oude systeem de laatste jaren weer
in ere hersteld. Alleen voor beeldend kunstenaars
blijft de partituur bruikbaar als het concept voor een
kunstwerk. De afwijkingen in het Rotatiesysteem
begonnen in de late romantiek, toen het hoogtepunt
in het bestaande muzikale systeem was bereikt. De
muziek werd weliswaar nog in één toonsoort
geschreven, maar ging steeds meer lijken op een
reeks afwijkingen van die toonsoort. Zo werden de
zuilen stëeds complexer. Zoals beeldende kunste
naars hun vrijheid zochten in de abstractie, zo
zochten componisten die in de atonaliteit: het
keurslijf van de toonladders werd afgeschaft.
Volgens Schönberg moest de componist voor ieder
muziekstuk een eigen toonreeks maken, waaruit hij
de compositie kon opbouwen. Sommige componis
ten bedachten een partituur, waarin ze hun
bedoelingen nauwkeuriger konden formuleren.
Maar velen schreven meerduidige partituren, waar
door de uitvoerders een grote vrijheid kregen of zelfs
medecomponist konden worden genoemd. Kan-
disky wees op de overeenkomsten tussen beeldende
kunst en muziek. Hij vergeleek kleuren met tonen en
zo verder redenerend was het niet zo'n grote stap om
een schilderwerk te spelen. De grote vrijheid die in
de muzieknotatie ontstond, begon echter bij
componisten verzet op te roepen. Sinds de jaren 70 is
de exacte notatie weer in zwang. Het is dan ook niet
verwonderlijk dat er in het centrum Nieuwe Muziek
voornamelijk partituren van beeldende kunstenaars
te zien zijn.
Kunstuitleen Middelburg
Dr'ie fotografen. Eerst Paul den Hollander die
"Jternationaal de aandacht trekt, zo blijkt uit zijn
staat van dienst. Tot zo'n drie jaar geleden maakte hij
outer zwart-wit foto's, die een kille, eenzame wereld
Robert Smit, tekening
lieten zien. Toch noemt hij zichzelf geen doemden
ker. 'Het gaat om een realiteit die ik zelf niet zo
gemakkelijk zie, maar die door middel van fotografie
wel naar boven kan worden gehaald. Het was iets
waar ik niet buiten kon, een soort zwaartepunt....'. De
kleurenfoto's van later datum hebben een bepaalde
dreiging. 'Ook op mijzelf', zegt Den Hollander. 'Ze
vormen een gevangenis, met alles wat er uit de foto's
voortkomt ontstaat het idee dat de wereld kleiner
wordt. Ze zijn dan ook een afsluitende reactie op het
voorgaande....'. Die foto's tonen binnenruimtes met
dieren en later alleen nog maar interieurs. Een
voorbeeld van het eerste soort: een giraf in een
barokke kamer (het hoofd net niet op de foto) met op
de muur een schildering van het Afrikaanse
landschap.
Op de foto's van Eric van Straaten, leraar aan de
Rotterdamse kunstacademie, komen ook nauwelijks
37
