jW
mm oktober 45
muziek
Alpha Omega.
Het Reicha Kwintet
't Kliekske
44 mm oktober
Marjol Flore
John Gibbons
Vera Beths, Marianne Kweksilber,
Reinbert de Leeuw.
film
prizzi's honor
The Coca-Cola Kid
Dust.
Man of flowers.
Under the vulcano.
Oom Wanja.
Getuigeniskerk
Middelburg:
ALPHA OMEGA
zat 11 okt. 20.00 uur
Kloveniersdoelen
Middelburg:
REICHA KWARTET
zon 19 okt. 11.30 uur
Lunchcafé Goes:
'T KLIEKSKE
zon 19 okt. 12.00 uur
Vestzaktheater
Vlissingen:
MARJOL FLORE
vrij 24 okt. 20.30 uur
Concertzaal
Middelburg:
JOHN GIBBONS
vrij 31 okt. 20.00 uur
Zuidlandtheater
Terneuzen:
VERA BETHS
zat 25 okt. 20.00 uur
Het Reicha Kwintet
Alpha Omega is de titel van een soort profetisch
muziekwerk over het einde der tijden. Schepper en
vertolker is de Engelse christelijke zanger Adrian
Snell. Hij pakt het groots aan. Een combo onder
leiding van Rob van Dijk, het koor de Sprinter
Singers, de synthesizer groep van Adrian Snell en
Snell himself. Daarnaast is er nog een bemanning
voor het licht en geluid. Het materiaal haalde Snell
uit Openbaringen en Jesaja.
Dit blazersvijftal (fluit, hobo, klarinet, hoorn en
fagot) geeft een koffieconcert in het centrum van de
nieuwe muziek, de Kloveniersdoelen in Middelburg.
Naamgever is de Tsjechische componist Antonin
Reicha (1770—1836), die met zijn tijdgenoot Franz
Danzi de basis legde voor de blaaskwintetliteratuur.
Van Reicha staat er dan ook werk op het programma.
Verder worden composities gespeeld van onder
meer Ibert, Hindemith en Liadov. Het kwintet is
opgericht in 1969 en heeft in Nederland en de
omringende landen een goede reputatie opge
bouwd, onder meer door het frisse en vitale spel en
door de onconventionele vermenging van klassiek
repertoire, volksmelodieën en eigentijds werk. Ook
in Middelburg is dat het geval.
Een koffieconcert van Vlaamse Volksmuziek onder
de titel In Volle Bloei, naar de titel van de nieuwste
elpee, 't Kliekske speelt al 18 jaar en heeft in die
John Gibbons
Foto Peter Schweitzer
Marjanne Kweksilber (sopraan)
Foto Maarten Brinkgreve
periode een groot aantal oude volksmelodieën
verzameld en een uitgebreid instrumentarium ge
bouwd naar de orginele voorbeelden. Dertig zijn het
er inmiddels, variërend van een simpel rietfluitje tot
de hommel of de draailier. Herman de Wit verduide
lijkt met veel kennis van zaken voor 't publiek de
herkomst, indien bekend, van de liedjes en de
instrumenten. Na afloop van het concert kan ieder
een de instrumenten bekijken.
Geen dolle, uitbundige Marjol Flore deze keer, maar
een ingetogen zangeres. 'Marjol .anders' heet haar
nieuwe programma dan ook. Ze heeft een aantal
haar goed liggende liedjes gekozen uit werk van
Edith Piaff, Weill, Lister, Jaques Brei, Serge Lama,
Brecht en h§t duo Prevèrt/Kosma. 'Mijn boodschap
is het gevoel', zegt Marjol Flore en Cor Bakker
begeleidt het gevoel op de piano.
John Gibbons geeft in Middelburg een concert op de
fortepiano. Deze Amerikaan is een regelmatige gast
in Nederland waar hij ondermeer solist is van Frans
Brüggens Orkest van de Achttiende eeuw. Als speler
van het clavecimbel treedt hij regelmatig op met
gerenommeerde barokspecialisten als Anner Bijls-
ma, Wieland Kuyken en ook Frans Brüggen. Gib
bons studeerde bij Gustav Leonardt, nadat hij cum
laude slaagde aan het conservatorium van Cincin
nati. In Middelburg speelt hij onder meer werken van
Mozart.
Het gelegenheidsensemble heeft composities uit de
twintigste eeuw op het programma staan. De viool,
sopraan en piano laten Frühe Lieder horen van Alban
Berg, 4 Lieder Opus 2 van Schönberg, Mignon Lieder
van Hugo Wolff en Canto General van Peter Schat.
Charlie Partana (Jack Nicholson) is de pleegzoon
van de 'Don' van de mafia-familie Prizzi. Zoals dat
gaat bij dergelijke families, worden tegenstanders
vaak door huurmoordenaars uit de weg geruimd, een
activiteit die ook de Prizzi's niet vreemd is. Charlie,
inmiddels een veertiger en kandidaat opvolger van
de Don, is echter verbijsterd als hij ontdekt dat de
mooie vrouw op wie hij verliefd is en met wie hij wil
trouwen ook zo'n moordenares is. Maar de liefde is
groot en na het huwelijk gaan Charlie en Irene zelfs
samen tot aktie over, maar daarbij gaat van alles mis.
Laatste film van Dusan Makavejev, die eerder o.a.
Montenegro maakte.
The Coca-Cola Kid gaat over een ambitieuze me'de-
werker van Coca Cola. Hij stelt zich ten doel het
enige nog Coca Cola-loze gebied van Australië van
dit sprietsende, bubbelige drankje te voorzien.
Humor en erotiek spelen een belangrijke rol, zoals in
eerdere films van Makavejev.
Ergens diep in het Zuid-Afrikaanse binnenland leven
een farmer en zijn dochter op een sinistere boerderij.
Maggie, de dochter, is een schrale oude vrijster. Met
lede ogen ziet ze hoe haar vader, een nog krasse
vijftig-plusser, zijn handen niet kan afhouden van het
zwarte dienstertje Klein Anna. Naar Maggie steekt
geen enkele man een hand uit en dat is haar grote
probleem. Ondertussen vliegen haar jonge jaren
nutteloos voorbij en verliest ze haar toch al niet
adembenemende frisheid. Als vader en dienstmeisje
hun gevrij schaamteloos gaan etaleren, vervalt
Maggie van meesteres tot slavin. Op een dag kan ze
het niet langer aan en ze maakt waar wat ze in haar
gekwelde fantasie zo vaak heeft voorgesteld. Ze
schiet haarvader dood. Vervolgens begraattze nem,
met tegenzin geholpen door Klein Anna's echtge
noot. Van dan af is het buitenleven helemaal geen
pretje meer. Marion Hansel wet er aanvankelijk een
indringend klimaat van dreiging omheen te weven.
vrouw brengt afwisseling in het eentonige leven van
Sonja en haar oom. Ze worden beiden verliefd, maar
wanneer de gasten vertrokken zijn, herneemt het
leven zijn gewone gang:' 's ochtends thee tussen
zeven en acht, het middageten tegen enen en 's
avonds hebben we dan ons avondeten, alles precies
zoals het hoort', zegt Marina, de oude min, die het
leven op het land gewoon is. Regisseur Konchalovs-
ky benut kleine dingen om sfeer te scheppen: zijn
hondje dat niet ophoudt te keffen of het gesjirp van
de krekels in de tuin, al even onvermoeid. De
geluiden van het huis hebben elk hun betekenis: het
geslof van Marina, haar neuriëen als ze de vloer doet,
Wanja's moeder zachtop lezend, het tikken van een
telraam. De taal houdt op bevoorrecht te zijn; vaak
herhaalde gezegdes vermengen zich met andere
geluiden van het huis. Niet enkel de geluiden, ook de
beelden, -door Kochalovsky met zorg gekozen,
waarbij een detail hem vaak voldoende is- vullen
elkaar aan. Ze zijn steeds metaforen voor hetzelfde
alledaagse bestaan, waarin Sonja en haar oom
gevangen zitten, dromend van een ander leven.
Charles Brenner, een welgestelde, timide, kunst
minnende vrijgezel van middelbare leeftijd, schrijft
elke week een brief aan zijn ondertussen al enige tijd
geleden gestorven moeder, waarbij hij zijn eigen
adres op de envelope schrijft. Erotische gevoelens
kent hij alleen bij de geur en de aanraking van
bloemen. Wel neemt hij elke woensdagmiddag een
schildersmodel, Lisa, mee naar huis: tegen betaling
laat hij haar zich uitkleden terwijl hij zelf luistert naar
het liefdesduet uit 'Lucia di Lammermoor'. Daarna
gaat hij naar de kerken speelt vol gloed op het orgel.
Lisa's man, de eens bekende action painter David
Saunders, die zwaar aan de drugs zit en van haar
geld leeft, wordt steeds gemelijker en gewelddadi
ger. Lisa trekt in bij een vriendin. David probeert dan
Charles onder druk te zeten om enkele schilderijen
van hem te kopen. Regisseur is Paul Cox.
't Beest Goes:
PRIZZI'S HONOR
vrij 17 okt. 21.00 uur
THE COCA COLA KID
vrij 31 okt. 21.00 uur
Filmhuis Zuidland
Terneuzen:
DUST
don 9 okt. 20.00 uur
UNDER THE
VULCANO
don 16 okt. 20.00 uur
OOM WANJA
don 23 okt. 20.00 uur
MAN OF FLOWERS
don 30 okt. 20.00 uur
Barry Lyndon
van Stanley Kubrick
De waardige ondergang aan drank van de Britse
consul in een Mexicaans stadje onder de hoge
vulkaan Popocatepetl, met warmte gefilmd door
John Huston. Het gelijknamige boek is een klassie
ker in de wereldliteratuur van de Brit Malcolm Lowry.
Albert Finney speelt de cinische, verbaal uitzonder
lijk begaafde consul en hij is een meesterlijke
dronkaard. Alles speelt zich af op een'dag in 1938,
Allerzielen. De ex-vrouw van de consul is vast
besloten Allerzielen, een soort kermis in Mexico,
waardig met hem en zijn halfbroerte vieren, ondanks
zijn dronkenschap. Handig vermijdt hij het enige
gespreksonderwerp van belang; het eventuele her
stel van zijn huwelijk. De consul wil niets meer. Mét
veel gevoel voor humor en een zekere goedgemutst
heid stevent hij regelrecht naar zijn ondergang.
De komst van Professor Serebriakov en zijn jonge
