Wêé> ^:""v r T de grijze dijk V ]EEj steak house®. toissaM* HAAT CULTUUR mm oktober 33 taJS'^.O-. - s& cabaret Ad de Jong o^>4 ao^° advertentie org. Horeca Aktiviteiten Middelburg (H.A.M.) PLEIN 1940-4331 LH MIDDELBURG TEL. 01180-12117 XSiMMICK 32 HHHH oktober o*wtï<&bl' rSttoj^jLIS brug groothandelcentrum PC KOOLE bv EXPLOITATIE VERHUUR AMUSEMENTSKDRUf exclusieve import wedstrtj<*»4jert« -EuropaExport SorenSogarü- -Touw- Renê P«rre- e.. exc<u steve snookertaleiB.G.* Varftuur Vartioop v«n wadslr^d BA*» (*ickJM< ondartwud) Kaun urt Avana modaian Wornw w*S«nd naar o«e comH***" EXPLOITATIE AMUSEMEKTSHALiEN WÖHW" Met dank san: Hans Hamelink (Stichting Jasz) Klaas Overdam (Culturele Raad Vllsslngen) SAUNA: san gezande optrtsserl Leon Riekwel, behartiger van de belangen der beeldende kunsten in de Culturele Raad Vlissingen, heeft zijn toevlucht genomen tot het middel van de open brief om zijn gramschap te spuien over twee recensies van And ré Oost hoek in de Provinciale Zeeuwse Courant. In een recensie laat Oosthoek weinig heel van de beel dende kunst die tijdens het Straat festival op de Oranjedijk te zien was en dat is zijn goed recht, maar maakt en passant enkele fouten, die hij met een telefoontje naar de Culturele Raad had kunnen recht trekken. Of hij had even zijn eigen krant moeten lezen. Maar, en daar gaat het in dit verhaal over, de PZC heeft geen kunstredactie (en dus is er een slechte coördinatie op het punt van de culturele berichtge ving). De tweede recensie, over de pro cedure rond de aankoop van een milieumonument naar aanleiding van een ontwerp van Lidy Hoe- waer, laat ik verder buiten be schouwing. De frustraties bij Leon Riekwel, en vele anderen die met kunst en cultuur in de weer zijn, zitten echter dieper. Over de tentoon stellingen die de Culturele Raad de afgelopen vier jaar in Galerie Bellamy 19 organiseerde, schrijft Riekwel in zijn open brief: 'Een ondersteunende bijdrage van uw hand hebben wij nog nooit gehad. Tot op dit moment hebben wij ons steeds moeten excuseren bij beeldende kunstenaars, welke vanuit Nederland, België en Duits land bij ons exposeerden. Expo santen met internationale ten- toonstellingslijsten worden hier genegeerd of zonodig gebagatel liseerd. Hetzelfde geldt voor het kwalitatief goede en internationale Programma van het Straatfestival'. Deze klacht zal veel organisatoren van tentoonstellingen en andere culturele evenementen uit het hart 9egrepen zijn. De hoofdredactie van de PZC voert op andere ge bieden een beleid om elke scheet die iemand laat in kader in de krant te zetten (zelfs de twee gestolen boompjes in pot voor de deur van de heer J.B. te M. halen gemakke lijk de PZC). Op het gebied van kunst en cultuur staat er wel eens wat in, onder een bericht over een wethouder die zijn baard eraf heeft gehaald en naast de aankondiging van een concert van het kinder koor Van Knop tot Bloem uit Vrouwenpolder. De zaterdag bij la ge laten we even buiten beschou wing. Er zijn heel wat tentoonstellings ruimten die af in geen jaren een redacteur over de vloer hebben gezien. Wel gebeurt het, dat een stadsredacteur -let wel: geen kunstredacteur- binnenkomt bij een opening om wat gesproken woorden voor de krant mee te nemen. Of hij komt na afloop van een concert, zoals op het Straat festival. Vervolgens vraagt hij aan de organisator: En hoe was het? En het stukje is weer klaar. 'Objec tieve verslaggeving', in een dijk van een krant. Ook meegemaakt: een leerling-verslaggever mag een verslag maken van een behoorlijk ingewikkeld muziekstuk dat tij dens de nieuwjaarsconcerten van Nieuwe Muziek werd gespeeld. Tja. Dit soort dingen zijn regel, geen uitzondering. Als er al eens min of meer steekhoudend over kunst wordt geschreven, dan gebeurt dat meestal door And ré Oosthoek en of je nu zijn schrijven begrijpt of niet of je zijn visie al of niet uitstekend vindt, staat er buiten. Maar hij is niet de kunstredacteur van de PZC. Hij schrijft wel eens over kunst als hij zin heeft, als het hem bevalt of, zoals in Vlissingen, als het hem niet bevalt. Dat doet hij vooreen groot deel in zijn vrije tijd. Er is bij de PZC geen geld vooreen kunstredactie en daarom hoéft er ook niemand naar een concert, een tentoonstelling, theater, een film. Sterker nog: als er teveel cultuur in de krant komt, zou dat wel eens de streng gereformeerde abonnees kunnen schokken, met alle gevolgen van dien. Denk ik. Is maar een gok. Ik ken geen provinciale bladen die geen vaste redacteuren hebben voor kunst en cultuur. Zeeland is bij mijn weten de enige provincie. Voor mijn persoon geldt: het leven is een stuk gemakkelijker gewor den nu de PZC me niet meer beroepshalve dagelijks onder o gen hoeft te komen. Elke dag die grauwe treurigheid. Zo grijs als een dijk. Die krant wordt niet met plezier gemaakt, dat staat vast. Maar, lichtpuntje, Mooie Moeite dankt er zijn bestaan aan. dank u wel.

Tijdschriftenbank Zeeland

Mooie moeite / Uitblad voor Zeeland | 1986 | | pagina 17