straatfestival
beeldende kunst
52 mm
Voor de beeldende
kunst is meer ruimte
dan bij de vorige
festivals: beelden en
environments zijn te
zien op het gras van de
Oranjedijk en rond de
Vissershaven. Van elf
kunstenaars (-paren)
is werk te zien, ge
selecteerd door een
commissie van de Vlis-
singse Culturele Raad.
Van zeeuwmeeuw tot
de Parel aan de
Schelde.
zomer
JACK VREEKE uit Eindhoven kondigde in een inter
view met Mooie Moeite (januari 1986) al aan dat hij een
idee had dat hij graag wilde uitvoeren. Hij wist toen nog
niet of het zou worden geselecteerd en hield het
daarom voor zich. Hij bouwt een Zeeuwmeeuw boven
de Vissershaven van betonijzer en tempex. De vleugels
kunnen in zeven verschillende standen worden gezet.
Jack Vreeke deed al eerder mee aan .het Straatfestival.
Hij bouwde al eens een potvis en een maal een paard
bij het standbeeld van de Ruyter, steeds van afval. De
selectiecommissie (bestaande uit Lucien den Arend,
Jan Asjes van Dijk van de Nederlandse Kring van
Beeldhouwers, Bob Pingen, Jan Haas en Leon Riekwel
van de Vlissingse Culturele Raad) koos meer kunste
naars die al eerder aan het Straatfestival meededen.
FRE ILGEN uit Dordrecht bijvoorbeeld. Zijn ontwerp
voor het branding project Eruption won tijdens een
vorig Straatfestival de eerste prijs. Hij mocht de hoop
koesteren dat het ooit zou worden uitgevoerd. Het
flanerende volk zou dan uit twee kolommen met de
regelmaat van de golven water zien opspuiten. Het
hangt op de centen. Een subsidieaanvraag is in be
handeling bij het ministerie van WVC. Maar ook als het
geld wordt toegezegd staat de golvenspuiter er nog
niet meteen. 'Als de subsidie er komt wil ik volgend jaar
februari een waterbouwkundig onderzoek gereed
hebben', vertelt Fré llgen.
Het gaat dan om de fundering, de geul die achter de
kolommen zal ontstaan en andere technische zaken,
waarbij een constructeur, een civiel ingenieur en zelfs
het Waterloopkundig Laboratorium moeten worden
ingeschakeld. Daarna kan pas aan de bouw worden
gedacht, llgen maakt voor dit Straatfestival vier'muur-
vormenB in de kleuren blauw en rood. Tezamen
vormen ze een dynamische compositie die de strijd
tegen de zee uitbeeldt. De titel is: Beware of the sea.
DICK SIMONIS EN WOUTER DE BAAT opereren als
duo. De Amsterdammers zetten in Vlissingen een Parel
aan de Schelde neer. Ze verheffen de oester: hij komt
op een drie meter hoog pilaarachtig voetstuk. De parel
komt aan de voet van de pilaar aan de grond te liggen.
Dit duo maakte eerder voor het Straatfestival het
Mortuarium voor bomen (1984).
NINA GOERRES uit Amsterdam bouwt een golvend
oppervlak op het gras van de Oranjedijk. De gegalvani
seerde platen worden op een speciale wijze getoogd
en symboliseren een verstilling van de golfslag. Gol
vend noemde ze haar ontwerp.
KEES BUCKENS, eveneens uit Amsterdam, plaatst
twee beelden, abstracte figuren van hardsteen. De
titels: Liggend figuur en Altaar.
GERARD WALRAVEN uit Nijmegen zet een groot
beeld neer van Cortèn-staal, bestaande uit twee tegen
elkaar rustende gekrulde vlakken. De afmetingen zijn
10,5 bij 2 meter.
BERT MEINEN uit Delden noemde zijn beeld Staketsel
nummer drie. Het bestaat uit twee houten pennen van
zeven meter hoog en een roestvrij stalen pen in kleur.
JOHAN WAGENAAR, Utrecht, komt met een metalen
cirkelvormig beeld dat hij ter plaatse inlegt met wrak
hout. Dit geheel werpt een schaduw in goudkleurig
mateiaal. De titel: Zee brengt zon en schaduw.
CHARLES VERGOUWEN uit Hilvarenbeek plaatst een
hardstenen beeld in Vlissingen, bestaande uit twee
basisplaten van twee bij twee meter met een liggende
en staande driehoek. De titel is: Twee driehoeken.
ANTOON VERSTEEGDE zou twee jaar geleden de
performance Le Kiosque a Music uitvoeren. Door het
barre weer ging dat niet door. De Udenaar bouwt nu
een beeld dat bestaat uit driehoeksvormen, hout, doek
en beschildering. Hij plaatst ze in stervorm en zorgt
voor belichting van binnenuit. De leidraad voor de
beschildering van de Schans-sculptuur vormt de zon
nestand en de daardoor voortgebrachte schaduwfigu
ren.
COEN VERNOOY uit Arnhem noemde zijn werkstuk
Vier identieke ruimtes. Het gaat er bij deze sculptuur
om dat de mensen die de ruimtes binnen gaan, ervaren
hoe kleurgebruik en belichting elke ruimte een andere
sfeer geven.
Het schetsontwerp van het brandingproject Eruption van Fré llgen: uitvoering
van dit voor een eerder Straatfestival gemaakte ontwerp lijkt nog steeds mogelijk,
llgen is met een andere sculptuur opnieuw in Vlissingen
Badhokjes op het strand van Oostende. Foto van
tentoonstelling Zicht op zee.
btrd 's e-ytf V ifi-w
ZICHT OP ZEE
tentoonstelling
Er zijn voornamelijk foto's te zien van badhotels,
boulevards, villa's, wandelpieren en gezondsheidsb|i-
den, kortom de architectuur en wel van de kuststrogk
die loopt van het Duitse waddeneiland Norderney tot
het Belgische De Panne. De gezichten van de bad
plaatsen, altijd vrolijk en misschien juist daardoor zo
tijdgebonden dat er soms al een vierde face-lift heeft
plaatsgevonden in de korte tijd dat badplaatsen über
haupt bestaan. Behalve weemoed oproepende ge
bouwen ook weemoed oproepende voorwerpen, die
grote verrassing, hier en daar nog te zien zijn. Gebou
wen, zoals het Strandpaviljoen in Domburg, de fantas
tische huizen in De Haan aan Zee of de vrolijk ge
streepte badhokjes met schuin dak op wielen in
Knokke.
In rieten strandstoelen kun je kijken naar videobeelden
over verleden en heden, afgewisseld met op het strand
rollende golven. Zie je 't ook eens in beeld.
Schans-Skulptuur, Anton Versteegde, Uden
po_rei aotAA. cAe seAehf.
\agé> tyJoictcM Ac A.
ck\cU 5itMok)s
Een schets van het ontwerp Parel aan de Schelde. Wouter de Baat en Dick
Simonis, Amsterdam