HET HANDBOGENGILDE "SINT SEBASTIAAN 11 TE 'S-GRAVENPOLDER door J. Walrave Inleiding Het Doelhof. HET HANDBOGENGILDE "SINT SEBASTIAAN" Naast de rederijkerskamer "De Fiolieren" behoort het handbogengilde "Sint Sebastiaan" tot de oudste verenigingen in 's-Gravenpolder. De naam van dit gilde is ontleend aan de naam van een heilige in de Rooms-Katholieke kerk, zijnde een beschermheilige van de schutters. Hij leefde vermoedelijk ten tijde van keizer Diocletianus 300 na Christus). Volgens de overlevering stierf deze heilige door duizend in zijn lichaam geschoten pijlen, toen hij het christendom niet wilde verloochenen. Het gilde is een van de oudste handbogengilden of handboogsociëteiten, die er in Zeeland nog bestaan. Ook van Zuid-Beveland is het nog één van de weinige, die op een zo lang bestaansrecht kan bogen. Verscheidene gilden, zoals in Biezelinge, Heinkenszand, Hoedekenskerke en Nisse, zijn verdwenen, terwijl in de vorige eeuw weer nieuwe zijn opgericht, o.a. in Ellewoutsdijk, Heinkenszand, Kwadendamme, Ovezande en Wolphaartsdijk. Men moet deze gilden niet verwarren met de zogenaamde mussengilden. Deze verenigingen, waarvan er momenteel onder andere nog een in 's-Heer Abtskerke bestaat, hebben niet tot doel het beoefenen van de schietkunst met boog of geweer. Het oogmerk van deze verenigingen was het bestrijden van schadelijk gevogelte, in het bijzonder van mussen en duiven. De inlevering van eieren dan wel de poten van een gedode vogel werd met een financiële premie beloond, terwijl degene, die het beste resultaat bereikte in een jaar, tot koning werd uitgeroepen. Het aantal malen dat de koningstitel behaald was, verschafte het recht om zich keizer te noemen. Naast dit doel, dat momenteel niet meer wordt nagestreefd, werd ook getracht gezelligheid in de vereniging te brengen, dikwijls door middel van een jaarlijks eetfestijn en ook wel door een dag gezamenlijk met echtgenote, vrouw of verloofde op reis te gaan. Het Sint Sebastiaansgilde heeft in vroeger jaren op de staande wip geschoten. Het perceel grond, waarop toen het stengeschieten plaats vond, is na eeuwen thans niet meer in het bezit van het gilde. Het heeft naar oud gebruik nog steeds de naam "Het Doelhof", hoewel het ook dikwijls in de jaarrekening van het gilde als het Schuttershof werd betiteld. Ik heb echter niet kunnen ontdekken, dat met beide benamingen niet hetzelfde werd bedoeld. Het perceel is gelegen tussen de Haagdijk en. het oudste gedeelte van de in 1851 gestichte algemene begraafplaats, kadastraal bekend onder sectie C, no. 1, in de hoek "Ooster-Zwake benoorden 't Water". De grond blijkt eeuwen verhuurd te zijn geweest, eerst als grasland en later als perceeltjes tuingrond onder de leden van het gilde. Uit de hierna opgenomen rekening over de jaren 1695 en 1696 blijkt deze verhuurd als grasland, terwijl bijvoorbeeld in 1891 deze verhuur 24,- opbracht. Aan liefhebbers tot het hebben en onderhouden van een groententuin heeft het een aantal jaren ontbroken met het gevolg, dat het toen voor beweiding in gebruik werd gegeven. Momenteel is het bij de nieuwe eigenaar weer tuingrond. 63

Tijdschriftenbank Zeeland

Historisch Jaarboek Zuid- en Noord-Beveland | 1995 | | pagina 65