KERKPATROCINIA OP DE MIDDELEEUWSE EILANDEN van de bewoners van het Zeeuwse platteland door de Utrechtse kanunniken, die spreken over "rudis populus et infirmioris fidei" (een ongepolijst volk met een nogal primitief geloof) zal wel niet ver bezijden de waarheid zijn geweest.(25) Tenslotte was er nog een factor die de parochiestichting ten zeerste bevorderd heeft, namelijk de toenemende invloed van de lokale machthebbers, de ambachtsheren. Het was de periode van de verdeling van het gebied in vierschaarambachten. Het is geen toeval dat de stichting van een vierschaarambacht met een eigen schepencollege samenviel met de stichting van een parochie met een eigen parochiekerk. De parochiekerk was als het ware voorwaarde voor een onafhankelijk ambacht. Het streven naar een grotere zelfstandigheid op zowel kerkelijk als burgerlijk terrein liep parallel. De kerk wordt dan zeer nadrukkelijk middelpunt van een tamelijk beperkt geografisch gebied, vaak van niet meer dan een cluster van enkele boerderijen en verder wat verspreid liggende bebouwing. In de meeste gevallen zal de kerk niet tot stand gekomen zijn in een reeds duidelijk aanwezig dorpscentrum. De kerk zal juist na de totstandkoming van gebouw en parochie gefunctioneerd hebben als katalysator, waaromheen zich een steeds verder verdichtende bebouwing ging groeperen. Vanaf het tijdstip dat zich enkele neringdoenden en een herbergier bij de kerk vestigen kunnen we van een echt dorp spreken. De benaming "kerkdorp" èn de uitdrukking "de kerk in hel midden" kunnen we dan ook zeer letterlijk opvatten, zowel in feitelijke als in figuurlijke zin. Richten we de blik op de afzonderlijke kerken dan constateren we dat de oudste kerken in Zeeland te vinden zijn in de kuststreken, met name in Walcheren. We mogen daarbij uitgaan van de hypothese dat de eerste kerk in Zeeland moet worden toegeschreven aan de activiteiten van de H. Willibrord. In het gebied van het tegenwoordige Zuid- en Noord-Beveland zijn het Wemeldinge op Zuid-Beveland. Monster op Borsele en Welle op Noord-Beveland die we de hoogste ouderdom moeten toeschrijven. Waarschijnlijk zijn Wemeldinge en Monster aan te merken als dochterkerken van de Middelburgse Westmonster, Welle van de Noordmonster. Hierbij zij opgemerkt dat Gezicht op het koor van de kerk te Kapelle, kopergravure van een onbekende tekenaar, achttiende eeuw. 85

Tijdschriftenbank Zeeland

Historisch Jaarboek Zuid- en Noord-Beveland | 1992 | | pagina 95