L.J. MOERLAND 1Afschaffing van de reglementering van de ontucht. 2. Sluiting van de zeer slechte bordelen, door houders van deze huizen zwaar te straffen. 3. Handhaving van de openbare eerbaarheid. 4. Het nemen van maatregelen tegen de handel in blanke slavinnen. 5. Meer bescherming voor minderjarigen tegen slechte ouders en voogden. De bedoeling van dit congres is duidelijk. Men wil de prostitutie zo snel mogelijk afschaffen, mede gelet op de resultaten in het buitenland. Men probeert haar zoveel mogelijk uit te bannen, door middel van reglementering. Frankrijk is in de achttiende eeuw het eerste land dat hier mee begint. De bordelen worden in dit land gelegaliseerd, geregistreerd en gekontroleerd en alle prostituees worden ingeschreven bij de politie. De vrouwen zijn aan speciale regels gebonden. Ze worden op geslachtsziekten onderzocht en zodra deze ziekten zich voordoen, wordt de desbetreffende vrouw in een besloten kliniek ter genezing opgenomen. Tijdens de Franse overheersing wordt in Nederland in een aantal steden ook een reglementering op de prostitutie ingevoerd. Pas met de invoering van de gemeentewet in 1851 gaan steeds meer steden op reglementering over en voeren een verordening op de prostitutie in. Een voorbeeld hiervan is de verordening die in 1867 te Goes van kracht werd. Men kan op deze manier de prostitutie niet geheel uitbannen, het is slechts een poging om haar aan banden te leggen. Op de clandestiene prostitutie krijgt men geen vat. Dit blijkt ook uit de jaarverslagen van de gemeente Goes. De geregistreerde prostitutie is goed te overzien, over de clandestiene wordt in de jaarverslagen alleen gezegd dat ze niet te controleren is. Op landelijk niveau houdt het ministerie van Binnenlandse Zaken zich met de prostitutie bezig. In 1881 ontvangt de burgemeester van Goes een vragenlijst van de minister, met het verzoek om nadere gegevens betreffende de prostitutie ten einde een inzicht krijgen in de omvang van de betaalde liefde in Nederland. Goes beantwoordt deze vragenlijst als volgt. In 1881 zijn er geen openbare en geregistreerde prostituees of bordelen in Goes aanwezig. Over de clandestiene prostitutie wordt niet gerept.(l) In 1892 ontvangt de gemeente een schrijven van de "Nederlandse Vereniging tegen de Prostitutie", waarin aan de gemeenteraad gevraagd wordt om de reglementering van de prostitutie af te schaffen en de bordelen te verbieden. Dit is ook gebeurd in de gemeente Harderwijk. De verordening op de prostitutie in Goes blijft echter bestaan. In 1896 doet het Ministerie van Binnenlandse zaken opnieuw een onderzoek. Ditmaal naar het aantal syfilislijders in Nederland. Hierop bericht de gemeentegeneesheer, J. Kooman, dat deze geslachtsziekte niet dan bij hoge uitzondering voorkomt in de gemeente Goes. Volgens hem bestaan er al circa twintig jaar geen bordelen meer; er komen volgens hem ook geen prostituees meer voor. De gevallen van syfilis, die zich nog voordoen, komen meestal van buiten de gemeente. Er deden zich vier gevallen in de laatste vijfjaar voor.(2) Invoering van de verordening op de prostitutie en de maatregelen, die daar uit voortvloeiden. Uit het jaarverslag van de gemeente Goes van 1864 blijkt dat er in Goes geen publieke huizen geregistreerd zijn.(3) Ook is er geen reglement op dergelijke huizen. In dat jaar komen er gevallen van geslachtsziekten in Goes voor en men zoekt de oorzaak in de clandestiene prostitutie. Om die tegen te gaan wil de gemeente een verordening op de prostitutie invoeren. In 1867 is het zover. De verordening is geen poging om de prostitutie te weren, maar om een einde te maken aan de clandestiene prostitutie en uit een oogpunt van volksgezondheid controle te hebben op de verspreiding van geslachtsziekten.(4) In tegenstelling tot in andere gemeenten wordt de toegang voor prostituees tot publieke vermakelijkheden niet strafbaar gesteld. Ook worden zij wanneer ze ziek zijn kosteloos in het Goese Gasthuis opgenomen, zodat ze zich niet voor opname behoeven te 40

Tijdschriftenbank Zeeland

Historisch Jaarboek Zuid- en Noord-Beveland | 1992 | | pagina 50