KERKPATROCINIA OP DE MIDDELEEUWSE EILANDEN
wordt niet voor niets aangeduid met "Laurentiustranen." In de volksdevotie waren het de tranen die
jaarlijks in de hemel werden vergoten uit verdriet om de smartelijke marteldood van de vuurheilige
Laurentius. Om Laurentius zijn nog veel meer oude en eerbiedwaardige webben van vertelsels en
gebruiken gesponnen: zijn cultus hoort tot de oudste en meest verbreide. (Over de vraag of Offliet
en Ghrutersdijc inderdaad identiek zijn. bestaat geen absolute zekerheid).
BHL 4752-4789; BHG 976-978.: Acta SS.Aug.II 485-532.
13. Sanctus Macharius: Vlake.
De H. Macharius (plm. 300-plm. 390), bijgenaamd de Grote, was als monnik één van de
zogenaamde woestijnvaders, monnikenleiders in Egypte. Hij is vergelijkbaar met de in onze streken
populaire en veel vereerde St. Antonius Abt. Verschillende brieven en geestelijke werken werden
op zijn naam gesteld, maar ten onrechte. Ze blijken van anderen te zijn. Waarom de kerk van Vlake
aan deze heilige, die hier tamelijk onbekend is. werd gewijd, blijft voor ons vooralsnog een raadsel.
Acta SS. Jan.I 1005-1015.
14. Sancta Maria Magdalena: Goes (Beata Maria Virgo et M.M.).
Zie de evangeliën.
Omdat het met de verering van Maria Magdalena in de middeleeuwse kerk in het Westen nogal
eigenaardig was gesteld, lijkt ons aanvullende informatie de moeite waard. De zuiver bijbelse
Maria Magdalena (afkomstig van Magdala. ten zuidwesten van het meer van Gennésaret) is de
vrouw die door Jezus was verlost van zeven boze geesten (Lucas 8:2). Sinds die tijd behoort Maria
van Magdala tot Jezus' meest getrouwe aanhangers en volgelingen. Zij speelt in feite de sleutelrol
in de geschiedenis van de verrijzenis van Jezus, want zij was de eerste aan wie Hij na Zijn
opstanding verscheen. (Marcus 16:9). Dan is er de door Lucas genoemde, niet nader aangeduide
zondares die, met een albasten kruik met balsem bij zich, in het huis van de Farizeeër kwam en
93
