DE GESCHIEDENIS VAN DE ARMENZORG
nu leek het er op. dat de socialistische idee van een collectieve verantwoordelijkheid jegens de valide
arme meer en meer terrein won.
Het Burgerlijk Armbestuur verloor door de overheidssubsidie zijn greep op de werkverschaffing, die
vanaf 1932 werd uitgevoerd door de gemeente en de Heidemaatschappij. Het armbestuur probeerde
de eigen bedeelden bij de werkverschaffing te plaatsen. De twee andere instanties beslisten welke
mensen werden aangenomen en tegen welke lonen. Veelvuldig kwamen tewerkgestelden bij het
armbestuur aankloppen om extra onderstand. Het bestuur moest deze mensen echter duidelijk ma
ken dat het ..volgens ministerieel voorschrift niets mag geven, terwijl het BA. aan bepaling van
loon niets heeft in te brengen." (67)
Het aantal arbeiders in de werkverschaffing varieerde sterk. Gemiddeld werkten er zo'n vijftig tegen
een uurloon van 0,30 a 0,35. De werkzaamheden bestonden uit de aanleg van wandel- en fietspa
den, plantsoenen en wegen, het schoonmaken van riolen, het baggeren van vesten, het onderhoud
van straten en de verbreding van sloten. Vanaf 1935. het jaar waarin de regering met het zogenaamde
Werkfonds een ruimere subsidie voor de werkverschaffing beschikbaar stelde, nam de gemeente meer
ambitieuze projecten ter hand. zoals de aanleg van sportvelden aan de Westhavendijk, een havenarm
over het voormalige Roosjeshof en de constructie van een nieuwe brug aan de kade. (68)
De aanleg van de sportvelden in 1934 aan de Westhavendijk in de jaren dertig was ongetwijfeld het
grootste werkverschaffingsproject in Goes.
Op dit soort werkzaamheden - grotendeels ongeschoold grondwerk - kwam al snel kritiek. Sommige
werkgevers in de stad stelden dat de gemeente beter geld kon uitgeven aan andere werkverschaf
fingsprojecten dan de bestaande, die als zeer inefficiënt werden beschouwd. Het was met name de
graanhandelaren een doorn in het oog dat vele gezinnen die met het zogenaamde „erwtenlezen" zwart
bijverdienden, door de gemeente (werkverschaffing) of de filantropische instellingen (bedeling) werden
ondersteund. Een graanhandelaar stelde de gemeente voor dal deze ..in plaats van geld uit te geven
voor zeer onrendabele werken zelf de lezerij ter hand" nam. De stedelijke autoriteiten namen deze
suggestie ter harte en de directeur van gemeentewerken, F.G.C. Rothuizen, kreeg de opdracht een
91
