gardes d'honneur, van dit departement, vergezeld van de heer Van den Busse en nog drie
dames uit de stad Goes eene vroolijke partij op het huis van Domburg, edog mijne gedag-
ten waaren te huis; niets konde mij vermaken.
Vanuit Middelburg ging het naar Vlissingen, waar generaal Gely de laatste keuring verrichtte.
2 juni staken de gardes d'honneur de Westerschelde over naar Breskens, om vervolgens naar
Gent te reizen. In Gent ontvingen de burgerzonen hun fraaie uniformen en ook hun rijdieren.
Na de tocht door België en Noord-Frankrijk arriveerde de garde op 21 juni in Versailles, met
Tours en Metz een verzamelplaats van het Franse leger.
Bij het aankomen in deeze stadt, vernamen wij, dat wij reeds gedesigneerd waren om den
25 derzelver maand na de stad Maintz te vertrekken. Gij kundt ligtelijk bedenken, hoe
hard dit ons op de maag viel, edog ik maakte er mijn werk van om zoo spoedig niet te
vertrekken, om rede ik begerig was de schoonheden van Versailles en ook van de wereld
stad Parijs eens op mijn gemakt te bezigtigen; tot dat einde verchangeerde ik mijn paard
tegen een, hetwelk geblesseerd was, door middel van dit paard heb ik het genoegen gehad
er op denzelven dag juist een maand aldaar te blijven. Versailles is volmaakt een lusthof.
O! hoe aangenaam was het mij om tegen den avond, wanneer de consigne geheven was een
wandeling in het pare te doen. Het paleis in hetzelve heeft eene trotsche gedaante en is de
gewoone verblijfplaats van het hof. Het is zoo men zegd het pragtigste palais van geheel
Europa.
Wij hadden ook het plaisir van in de groote opera van de Keijzer te gaan, welk zeer fraaij
gespeeld wordt. Geloof mij, wanneer men in de Parijsche schouwburg is geweest, men niet
behoefte te gaan in onze Goesche om er iets de moeijte waardig te zien. Gebrek aan
schouwburgen, welke er agt zijn of andere amusementen manqueeren er niet. Men behoeft
slegts in een koffïjhuis een glaasje brandewijn des avonds te gaan drinken, dan ziet men
commedie spelen, zoo goed als men alhier te Goes twee giddens dient te geven.
Gedurende mijn verblijf te Versailles het, zoo ik gezegd heb juist een maand geduurdt
heeft, waaren mijne dagelijkse bezigheden deze, vooreeerst 's morgens om vier uuren
blaasde den trompet om ons op het apel te vervoegen, dan aan het roskammen onzer
paarden en ze van eeten en drinken voorzien, insgelijks deden wij 's middags dit werk
duurde op het minste twee uuren, ider reis. Om vier uuren gingen wij een wandeling met
onze paarden doen, ten 5 a 6 uuren wierden wij gepermitteerd van uit te gaan tot negen
uuren 's avonds als dan blaasde wederom den trompet om ons naar het bed op onze
kamer te begeven. Dan kwam den marchal de logis het apel op onze kamer doen om te
zien of ieder wel te bed was en tevens bezag hij of ider zijn bed wel gemaakt was, anders,
zoo dit niet in orde was, waren wij in de onaangenaamste verpligtig van er nakend uit te
springen om deeze fout te repareren.
De erewachten moesten in Versailles hun rijlessen zelf betalen, ondanks het feit dat ze in
dienst van het Franse keizerrijk waren. Weinig gardes namen dan ook les in het paardrijden,
zodat ze tijdens de slag bij Leipzig niet bruikbaar bleken voor deelname in het gevecht. 21
juli kwam aan het verblijf te Versailles een einde, David Vervenne vertrok met het derde es-
cadron, zesde compagnie naar Maintz. In het stadje Clef overnachtten de soldaten.
35
