de V evenwel weet de strijd voor een groot deel te winnen en voor zover de op
standige edelen zich niet met hem verzoenen worden zij uit zijn graafschap ver
bannen. Onder hen bevindt zich Jan Willemz. van Maelstede. Of Jan en Gerard
mede verbannen zijn, weten we niet. Tijdens het bovengenoemde conflict kan
natuurlijk de toren op de berg zijn verwoest, de relaties met zowel de ene als de
andere partij maken dit echter niet waarschijnlijk.
De verwoesting heeft vermoedelijk m.i. een geleidelijk verloop gehad, en kan ver
oorzaakt zijn door grondzettingen in de hoog opgeworpen heuvel. De grondke-
rende ringmuur rond de Berg van Troje te Borssele is waarschijnlijk niet voor niets
aangebracht. Hoe het ook zij, zeker is dat, zoals hierboven reeds is opgemerkt, in
het begin van de 14e eeuw op een gunstig gelegen plaats een nieuw slot werd ge
bouwd.
Het is dit slot dat nog ruim een eeuw directe nazaten van Heer Wolfert van
Maelstede herbergde. Eerst in de 15e eeuw sterft het geslacht in de rechte lijn uit
en kwam het slot in het bezit van het geslacht Bruelis. Daarna behoorde het aan
de edelen Van den Abeele en later aan het geslacht Cats, om daarna in het bezit
van de bekende familie van Tuyl te komen, die van het slot een waar lusthof
maakte. Via een kleindochter van Philibert van Tuyl, de eerste bewoner uit dit
geslacht, kwam het in handen van het geslacht Schaep. Om tenslotte na 1700 in
het bezit te komen van de adelijke familie van Wassenaar, die het na plm. 1750
tot een bouwval liet vervallen en het tenslotte, afbraken.
Overblijfselen van de grondkerende ringmuur rond de Berg van Troje te Borssele.
Foto: Dr.W.C.Braat te Leiden.
56
