de Grangia te Waarde. Een grafelijke oorkonde van 28 Nov. 1222 handelt eveneens
over deze zaak en bevat vrijwel dezelfde namen. Naast Petrus Scoude treffen we
evenwel nu aan Wulfardus dominus de Maelstede. Gezien de andere namen is deze
Wolfert van Maelstede evenwel dezelfde als Wolfert, zoon van Heer Wolfert. Uit
deze oorkonden treedt Wolfert van Maelstede naar voren als een belangrijk
Zeeuws edelman, terwijl we er bovendien uit op kunnen maken dat zijn vader
eveneens Wolfert heette (19).
piifT jgMVlfr <v,(U«r V-1 V Or.JxéSc&L SxjfAX-*-1'1 - •-
Een bijzonder boeiende beschrijving van het geslacht Maelstede met vele bijzon
derheden over aanverwante geslachten is te vinden in de door ons al enkele malen
geciteerde publikatie van Dekker en Kruisheer over het Victorinnenklooster Je
ruzalem te Biezelinge. Uit de regestenlijst welke bij deze publikatie is verschenen
blijkt dat het geslacht Maelstede ongetwijfeld afkomstig is uit Vlaanderen en in
Hulst eveneens een sterkte bezat. De voor ons onbekende Heeren van Maelstede
uit de 11e en 12e eeuw zullen als ze te Kapelle verbleven, gewoond hebben in een
versterkte boerderij; zijnde een eenvoudig bouwsel van hout, met een rieten dak
en een lemen vloer, staande op een lage heuvel, het door ons aangetroffen lage
terpje onder de kasteelberg. De mogelijkheid bestaat dat de nederzetting tijdens
de stormvloeden in de le helft van de 12e eeuw door het water werd bedreigd.
We troffen namelijk een gedeeltelijk weggespoelde vuurplaats met 12e -eeuws
materiaal aan. De hierboven gememoreerde relatie met de Cisterciënser monniken
kan best uit die periode dateren.
Een oorkonde van Wolfardus domini de Maelstede met zijn zegel.
Foto: Stadsarchief Antwerpen.
54
