Middelburg definitief van de buitenwereld afsluiten. De stad beschikte over slechts
800 Spaanse en Waalse soldaten binnen haar veste. De aanval van Zeraerts begon
bij de haven, de beide schansen bij de havenmonding werden al snel door de troe
pen van de Prins ingenomen. Men wist twee bressen in de stadsverdediging te
schieten. De troepen van de Prins probeerden 's nachts bij de Hoofdpoort een
verrassingsaanval uit te voeren, maar deze, slecht voorbereid, werd door de Span
jaarden hard en meedogenloos afgeslagen. Aan de oostzijde slaagde hun verras
singsaanval evenmin, de ladders die men tegen de muur moest zetten bleken te
kort. De gevangenen die over en weer werden gemaakt werden ter dood gebracht.
De Spanjaarden hingen de lijken aan de buitenzijde van de muren als afschrikwek
kend voorbeeld voor de troepen van de Prins. Met hulp van de burgerij, mannen
zowel als vrouwen, werden de muren en verdedigingswerken weer hersteld. De
bepaald niet uitblinkende bevelhebber Zeraerts kreeg al spoedig nieuwe troepen.
De Prins zond 2000 Duitse soldaten.
De Spanjaarden konden de stad moeilijk ontzetten. Met hun schepen waren de
Zeeuwen heer en meester op het water. Toch was er nog één, maar zeer gevaar
lijke mogelijkheid, het doorwaden van het water tussen Brabant en Zuid-Beveland
Met de hulp van een plaatselijk bekende hopman in Spaanse dienst besloot de
met het ontzet belaste Spaanse veldheer Mondragon op 20 oktober 1572 om een
overtocht te wagen. Met 3000 voornamelijk Waalse soldaten ging Mondragon aan
het hoofd van zijn troepen voorop. Met een minimum aan verliezen bereikten zij
bij Krabbendijke de wal. De bevelheb
bers van de troepen van de Prins von
den het verhaal van hun soldaten die
gevlucht waren zo ongeloofwaardig
dat zij nalieten om de vermoeide sol
daten dadelijk aan te vallen. Met grote
veldheerskunst wist Mondragon al de
volgende dag de troepen van de Prins
te verslaan en op de vlucht te drijven.
De Spaanse veldheer haastte zich naar
Middelburg dat nog steeds belegerd
werd.
De Goesenaars, nog nauwelijks bevrijd
van een zware belegering, begonnen
in Brussel dadelijk te pleiten voor het
laten vertrekken van de Spaanse troe
pen. Vele soldaten waren gewond en
ziek en moesten in Goes verpleegd
worden. De stad en het platteland
hadden het zwaar te verduren gehad.
Vele huizen waren afgebrand, het
voedsel was gestolen. Velen namen de
wijk naar rustiger en veiliger oorden.
De inkwartiering en het verstrekken
van voedsel hadden ongelofelijke kos-
Christoffel de Mondragon
Gemeentearchief Goes. Topografisch-
historische atlas.
9
