Voorjaar bij de schaapskudde
ISÉSJ
Over Corona hoeven de schapen zich gelukkig geen zorgen te maken; hun leven
ondervindt weinig hindernissen, zoals herderin Hanke Karreman en Edwin la
Gasse van De Graaslinies ons laat weten.
Op pad naar het begrazingsseizoen
De winter is voorbij en de schapen halen
opgelucht adem. Hoewel er altijd goed
voer staat op de percelen van de melkvee
houders en graszaadtelers, zijn de dames
altijd weer gelukkig als ze weer een echt
gevarieerd aanbod krijgen.
De eerste verplaatsingen over de weg
begonnen al vroeg dit jaar, wat doorgaans
een zegen is voor de klauwtjes wanneer er
een natte periode is geweest. Vroeg op pad
was geen probleem, want de ooien hebben
afgelopen winter geen lammetjes gekregen
doordat er geen stal beschikbaar was.
Pech voor de herders, pech voor bezoekers
en liefhebbers, maar daardoor wel flexibel
in inzet en verplaatsingen. Hierdoor waren
de schapen zelfs inzetbaar bij een extra in
gelaste wedstrijd Herding Trials Traditional
Style begin februari in Groede Podium.
De eerste begrazingsronde op de Wal
len van Sluis (voor Gemeente Sluis) zit er
al weer op. De kudde heeft in een kleine
twee weken van eind maart tot begin april
de stadswallen van de Oostpoort tot de
Zuidpoort weer kort gezet. Een prachtig
stukje begrazingsgebied op een deel van
de Staats-Spaanse Linies, waaraan de kudde
deels haar naam dankt. De jonge brand
netels prikten nog fel en waren nog niet
favoriet, maar het opkomende Fluiten-
kruid ging er met veel smaak in. De door
de februari-stormen omgewaaide bomen
vormden perfecte plekjes om ook hun rug
eens lekker te schuren. Niet alleen voor de
schapen maar ook voor de herder is dit een
prachtstukje om te werken; tijdens het werk
Spechten, een Kiekendief en een Boomkle
ver in je omgeving te hebben, zijn toch stuk
voor stuk kersen op de taart.
Van de Covid-19 situatie merken de schapen
weinig. Hoewel er op de wallen duidelijk
minder bezoekers waren die de schapen
eens kwamen kroelen, gaat het oversteken
over drukke wegen nu erg makkelijk door
het weinige verkeer.
Door een hardnekkig beestje in de vacht is
de kudde dit jaar een dikke maand eerder
geschoren dan voorgaande jaren. Voor
en na de scheerbeurt liepen de dames op
een binnendijkje, om daarna hun weg te
vervolgen richting het Dorpsbos, ofwel
'Turpbos", van Hoofdplaat, eveneens in
opdracht van Gemeente Sluis. Hier wordt
de kudde dagelijks twee periodes gehoed
met de Hollandse Herdershonden. Zowel
het kortzetten van het gras als het bestrij
den van de akkerdistels, staan daar op het
takenlijstje.
Als de grasgroei het eens is met onze plan
ning, gaat de kudde in mei naar de zeedijk.
Hier begrazen de schapen de grasvlaktes
tussen 'Beachhouse 25' en de Radartoren
van Cadzand voor Waterschap Scheldestro-
men.
Dit gebeurt hier in stroomnetten, omdat
het op de zeedijk door de vele fietsers
meestal veel te gevaarlijk is. De verplaat
singen gaan wel via de fietspaden, en voor
een deel zelfs over het strand. We proberen
de schapen dan een natuurlijk voetenbad
te geven door ze ook even door het zoute
water te laten lopen.
En zo wandelen de schapen vanuit het ene
seizoen het andere in. En wij? Wij wandelen
niet alleen maar mee; we begeleiden en
sturen ze. Want als de herder een schaap is,
is het knudde met de kudde.
(Hanke Karreman/Edwin la Gasse).
