In de kijker... n Telpost Breskens is bij iedereen bekend. Vogelaar of niet. In het voorjaar zie je horden vogelaars met telescopen maar waartoe het al lemaal dient, blijft voor veel passanten duister. Afgelopen maand echter haalde John du Burck de PZC en ook de landelijke pers. De foto's zijn van zijn hand. Havikarend Als dagblad verschijnt de PZC iedere dag en als het dan om een primeur gaat, delf je als kwartaalblad altijd het onderspit. Dat is jammer, maar het is aan ons het onder werp verder uit te diepen, daar waar onze primeurjagers het laten zitten. John du Burck, lid van onze vogelwerk groep en iemand die voor ons blad altijd de meest schitterende foto's aanlevert, was aan het inventariseren nabij Sint Kruis toen hij zijn UFO waarnam, bij nader inzien een havikarend. Als je zo'n vogel nog nooit gezien hebt en ook daar niet verwacht, kost het altijd wat tijd om je te vergewissen of het inderdaad is watje denkt: je wil ook niet uitgelachen worden. In de eerste kranten commentaren lees je dan ook 'naar eigen zeggen' m.a.w. we moeten nog maar eens zien. Gelukkig kennen we hedentendage appjes om hulp te mobiliseren. De telpost was die dag bezet met een verantwoord Corona-maximum van 8 personen die per app Johns eerste foto's vanuit Sint Kruis kregen toegezonden. Op de webstek van Dutch Birding lezen we het spannende vervolg (met redactionele excuses voor bewoners van Sint Kruis). Om 10.44 uur stuurde Johnny de Burck, een lokale vogelaar en fotograaf die op dat moment bezig was met veldwerk in een onderzoek naar broedende Bruine Kieken dieven, via deBirding Zeeuws-Vlaanderen Whatsapp-groep' een drietal foto's door van een hem onbekende grote roofvogel, die hij een kwartier daarvoor had zien vliegen bij Sint Kruis, een gehucht in het uiterste zuiden van het westelijke deel van Zeeuws-Vlaanderen. Dit is dicht bij de landsgrens met België, en hemelsbreed ongeveer 15 km ten zuiden van de telpost. Johnny meldde dat de vogel in noordoostelijke richting was verdwenen en nu dus 'kwijt' was. De foto's toonden overduidelijk een arend uitdeAquila-familie, reden genoeg voorde meeste tellers (er vloog immers niet veel -ja, we zijn verwend) om snel de telpost te verlaten en een zoekactie te starten in het westelijke deel van Zeeuws-Vlaanderen. Corstiaan Beeke, Jaap Kolijn en Mayro Pattikawa beslo ten om post te vatten langs de Westerschelde- kust bij Hoofdplaat. Pieter Beeke, Lenn van de Zande en Thomas Luiten zouden gaan zoeken bij de plaats van de ontdekking, terwijl Eric Marteijn de omgeving van IJzendijke voor zijn rekening nam. De eveneens aanwezige Remco Hofland besloot om tot nader bericht de honneurs waar te nemen op de telpost. Voor de zoekactie werd snel een Whatsapp-groep opgestart, zodat onderling efficiënt kon wor den gecommuniceerd. Onderweg werd aan de hand van de foto's voorzichtig de conclusie getrokken dat het om een jonge Havikarend moest gaan, die kennelijk voorzien was van een GPS-zender. Wat een soortI Om 11.10 uur, een klein halfuur na de eerste waarneming, meldde Johnny dat hij de vogel opnieuw in beeld had, vlakbij de plaats van de ontdekking. PB, LZ en TL waren dicht in de buurt en konden de arend enkele minuten later oppikken. De vogel cirkelde vrij hoog boven de Zeeuws-Vlaamse polders en liet zich direct goed zien en fotograferen. De deter minatie liet dan ook niets te wensen over: de combinatie van het middelgrote formaat, de rossige onderdelen en onderdekveren, de fijne bandering op de hand- en armpennen, de lichte handpennen met donkere vingers en het Wespendief-achtige profiel (smalle hand vleugel, Jange staart, kleine kop) wees onmis kenbaar op een 2e-kalenderjaar Havikarend. De GPS-zender, een klein wit kastje op de rug van het dier, was gemakkelijk zichtbaar. Vrij wel continu werd de vogel lastiggevallen door diverse paartjes lokaal broedende Buizerds en Bruine Kiekendieven. Een hectisch halfuur volgde. Doordat de arend soms hoog opschroefde en zich daarbij, geholpen door de stevige noordoostenwind, flinke stukken verplaatste, was het voor de eerste waarnemers in eerste instantie niet gemakkelijk om de vogel in beeld te houden. De langs de kust aanwezige vogelaars had den een aanrijtijd van minstens 20 minuten. Dankzij uitstekende chauffeurskunsten, goede communicatie via de appgroep (en met name Havikarend (Johnny du Burck).

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 2020 | | pagina 12