f9
Memo Inzichten Stikstof 9 oktober 2019) en
het staat gewoon op Internet. Even zoeken
op "Memo Inzichten Stikstof" en je hebt het
zo te pakken.
Daar lezen we "De depositie-afstand voor
ammoniak kent vanuit de bron een pluimvor-
mige kegel die zich snel verdunt. De hoogste
depositie vindt plaats nabij de bron, de meeste
depositie ten gevolge van de emissiebron
vindt daarentegen plaats op grotere afstand.
Op 1 kilometer is de depositie al 100 maal klei
ner dan dichtbij de bron, maar op 1 kilometer
van de bron is pas 20% van de uitstoot neerge
slagen en op 100 kilometer is dit 60%"
Hieruit blijkt dat de 100 meter grens die
gemeente Sluis in de Sofïapolder hanteert
kant noch wal raakt, naar huidige inzichten.
Dankzij verbetering van allerlei technieken
(o.a. hypermoderne luchtwassers) kunnen
emissies tot een minimum teruggebracht
worden, maar media informeren ons met
grote regelmaat dat die apparatuur nogal
eens slecht functioneert, niet onderhou
den wordt en dat zelfs deze energievreters
gewoon afgezet worden om kosten te
besparen. En over hoe in Nederland contro
lediensten functioneren hoeven we u niet
te berichten. Zie gemeente Sluis.
Tot slot: als de hoge ammoniakwaarden in
de Sophiapolder niet van de kippen komen,
van wie dan wel Werk voor afdeling hand
having
Kap 'Droompark' Schoneveld
Half juli 2017 zagen we dat enkele eige
naren van een stacaravan, pardon chalet,
aanpalend aan de groenstrook hun tuin
uitgebreid hadden door het zich toeëige-
nen van een flinke lap groenstrook. Na het
aankaarten hiervan heeft het ook enige tijd
geduurd, en zeer recent werden de illegale
hekwerken weggehaald. Nu is het wachten
nog op herstel van de groengordel.
Op hetzelfde 'Droompark' heeft men en
kele jaren geleden allerlei chalets geplaatst
met fantasy-namen als Cube Luxe en
Exclusiv Luxe. Ze bleken echter flink hoger
dan blijkbaar in het bestemmingsplan was
toegestaan, dan wel dat de vergunning
toeliet. Dat bleek toen ze al volop in gebruik
waren. Gemeente en het 'Droompark'
blijken tegenwoordig te communiceren via
de Raad van State. Over de groengordel
rond die uitbreiding enkele jaren geleden
hebben wij ons ook verbaasd: de strook was
zo smal dat je er amper een struik kwijt kon.
Laat staan een fatsoenlijk boompje. Maar
we kunnen ons niet overal druk om maken
in gemeente Sluis.
Zeeuwse boeren plaatsen steeds
meer grondwaterpompen
Dat lazen we in de PZC van 28 september.
Met het oog op de droogte vorig jaar en
begin dit jaar is het logisch dat de boeren
stand er alles aan doet met beregening de
oogst wat op peil te houden. Efficiënt is het
amper, want de druppels vallen bovenop,
verdampen en verdwijnen daarmee vol
ledig. En niet in de grond Verder werkt het
verzilting in de hand, want naarmate diepe
zoetwaterbellen afnemen komt zilt water
bovendrijven.
Tot slot is het mogelijk dat het oppompen
van grondwater schade berokkent aan
derden.
Zoetwaterbellen trekken zich niets aan
van perceelsgrenzen en wie maalt erom
dat natuurgebieden sneller verdrogen en
natuurwaarden teruglopen.
Buiten Zeeland zijn inmiddels heel wat
waterschappen die afgelopen zomer al hun
verantwoordelijkheid namen en oppompen
van grondwater verboden. In Zeeland zijn
we nog niet zover, maar er is toch wat in
beweging. Sinds kort pompt men heel wat
minder hard om het slootwater af te voeren,
want zoet water wordt steeds kostbaarder.
Misschien ook een goed moment enig
beleid vast te stellen met betrekking tot het
slaan van zoetwaterputten.
Zonneweiden
De zonneweiden houden heel Zeeuws-
Vlaanderen nog steeds bezig, maar het oor
spronkelijke tijdschema waarin gemeente
Sluis voorzag een visie gereed te hebben,
lijkt verlaten. Dat was er overigens ook
meer op geënt om vooreind van dit jaar te
kunnen vergunnen, waardoor initiatiefne
mers al dit jaar subsidies zouden kunnen
binnenslepen. Dat wordt nu een jaar later
en dan is de pot met geld misschien wel
leeg. Vandaar de enorme haast.
Gelukkig heeft de zorgvuldigheid gepreva
leerd.
We zijn ook wel benieuwd op welke wijze
gemeente Sluis zo bestuurt dat de winsten
van de zonneweiden niet alleen de grondei
genaren ten goede komen, maar eveneens
de omgeving kunnen laten meegenieten.
De zon is van ons allemaal, toch?
Een ander punt is hoe je ervoor zorgt dat op
alle nieuwe loodsen zonnepanelen gelegd
kunnen worden. Bij oude loodsen is de con
structie nogal eens te licht om het gewicht
van de panelen te kunnen dragen.
Regeren is vooruitzien, ook in Sluis nemen
we maar even aan, dus wat ligt meer voor
de hand dan bij iedere nieuw te bouwen
loods een wat zwaarder dakconstructie te
verordonneren. Mocht je pas later kunnen
of willen investeren in zonnepanelen, word
je in ieder geval niet belemmerd door te
zwakke dakspanten.
Tot nu toe hadden we de indruk dat Sluis in
de zonneweidendiscussie een eigen koers
voer, die leek af te wijken van het provinci
aal beleid. Tijdens het duurzaamheidssym
posium, zondag 29 september in de Grote
Kerk te Groede, hebben we gedeputeerde
Jo Annes de Bat horen vertellen dat de
provincie een tegenstander is van zonnepa
nelen op agrarisch in gebruik zijnde grond.
Men is van mening dat eerst alle daken
volgelegd dienen te worden. Mocht blijken
dat we zo onze doelen niet kunnen halen,
konden we altijd nog zien. Maar pas dan
kwam agrarisch bestemde grond in beeld.
En niet nu al.
Vossen en biodiversiteit
Laatst in gesprek met een agrarisch onder
nemer die klaagde dat de vossen zoveel
vogeltjes opvraten. De bal maar even
teruggelegd met de mededeling dat als de
afgelopen decennia niet zoveel gespoten
was, er veel meer insecten zouden zijn,
daarmee voedsel voor veel meer vogeltjes
en tegelijkertijd genoeg vogeltjes voor die
vossen.
In sommige gevallen heeft het geen enkel
nut naar nuance te zoeken.
In september lazen we een artikel met als
titel 'Veelgebruikt insectengif maakt ook
vogels slap. Trekvogels die zijn blootgesteld
aan giftige neonicotinoïden verliezen ge
wicht en beginnen later aan hun trek.
(NRC 2019-09-13)
"Deze 'neonics' verschenen in de jaren ne
gentig voor het eerst op de markt en liggen
al jaren onder vuur vanwege hun impact op
het milieu. Ze blokkeren de overdracht van
zenuwimpulsen bij insecten, die daardoor
verlamd raken en sterven. Ze zijn bedoeld om
plaaginsecten te bestrijden, maar treffen ook
nuttige insecten, zoals honingbijen."
Dat neonicotinoïden ook op vogels een
schadelijke invloed kunnen hebben, is nog
niet zo lang bekend. Het bleek voor het
eerst in 2014 in een Nature-artikel van bio
logen van de Radboud Universiteit. Daarin
stond dat hoge concentraties neonics
samengaan met een achteruitgang van
insectenetende vogels.
Tot zover de laatste 'faits divers.'
