waardoor het estuarium ook niet kon
worden afgesloten zoals dat in Neder
land gebeurde met de Zuiderzee, die
veranderde in het IJsselmeer, dat later
voor een groot deel werd ingepolderd.
We zijn onze Belgische vrienden dus
veel dank verschuldigd. Dankzij hen
kon de Westerschelde open blijven,
als estuarium in tact blijven en werd
voorkomen dat Zeeuws-Vlaanderen
één groot havengebied werd.
Daarmee werd ook een deel van een
belangrijk fourageergebied voor trek
vogels voorlopig veilig gesteld.
Trekvogels hebben een tussenstop
nodig op weg van hun noordelijk ge
legen broedgebieden, in onder andere
Siberië en Canada naar hun zuidelijk
gelegen overwinteringsgebieden in
bijvoorbeeld Afrika.
De Zeeuwse Delta is samen met het
Waddengebied van oudsher van vitaal
belang voor miljoenen vogels die moe
ten bijtanken tijdens hun reis naar het
zuiden en vice versa.
In de zomer dienen deze voedselrijke
gebieden dan weer als broedgebied
voor weer andere vogelsoorten.
Het verdrag voor een vrije doorvaart
naar Antwerpen en Gent kent ook een
andere kant, want vanwege datzelfde
verdrag is er door baggerwerkzaamhe-
den, die nodig waren om de doorvaart
te garanderen, ook veel natuur verloren
gegaan en die natuur verdient het om
gecompenseerd te worden.
De bijdrage die Waterdunen hierin
kan leveren is waarschijnlijk vooral een
symbolische, want het is eigenlijk een
druppel op de gloeiende plaat, maar in
een tijd waarin veel aandacht uitgaat
naar zorg om klimaat en verlies van
vitale natuur en daarmee ons eigen
welzijn kan het toch een waardevolle
bijdrage zijn.
West-Zeeuws-Vlaanderen is door de
eeuwen heen altijd een goede gastheer
gebleken voor immigranten van diverse
pluimage.
Waterdunen kan opnieuw een plaats
zijn waar onze gevederde vrienden een
gastvrije plek vinden, zoals dat altijd al
was, lang voordat Guus besloot terug
te keren op het oude nest om hier na
35 jaar Eindhoven nog wat te kunnen
fourageren. Als wintergast of zomergast
of allebei. Dat mag hij zelf weten.
