Afscheid van nestor Sjaak knoop sieren de plant. De bloemsteel staat fier overeind om het bloempje optimaal in de zon te zetten. Na de bevruchting knikt de bloemsteel naar beneden zodat de rijpe zaadjes zich aan de zwaartekracht kunnen overgeven. Op de Algemene Ledenvergadering zat de bestuurstermijn van Sjaak Herman erop en hij had ons laten weten niet herkiesbaar te zijn. Sjaak Herman was 't Duumpje, maar vanaf 29 maart iets minder, want Sjaak vond het tijd geworden een stapje terug te doen en hij stelde zich niet herkiesbaar in het bestuur. Sjaak werd tot bestuurslid benoemd op de ALV van 11 maart 1983 te Zuidzande. Gelijk tijdig met Jan de Zwart en Luciën Boerjan. Beide andere heren zijn eerder afgehaakt, maar Sjaak heeft dus 31 jaar zeer actief aan het bestuur deelgenomen. Voorzitter Jo vertelde dat je dan in biodi- versiteitstermen tot de rodelijstsoorten behoort, want het komt zelden voor dat iemand zich als vrijwilliger zo lang met hart en ziel inzet voor een vereniging. werden in kreken en sloten geplaatst, waarmee 't Duumpje hoopte te bewerk stelligen dat het waterschap boeren zou verbieden hun gifspuiten te vullen en te reinigen in deze wateren. - En als leden van het bestuur of planolo gie na de vergadering en na middernacht nog afzakten naar Chez René was Sjaak ook altijd van de partij. Jo trekt een vergelijking met de huidige tijd waarin de voorkeur uitgaat naar overleg, soms al in een heel vroeg stadium, zoals bij Waterdunen. En als het dan toch tot een zienswijze of bezwaar komt, mondt het ook dikwijls uit in een minnelijke schikking die voor Sjaak dikwijls veel te minnelijk is. Tijden veranderen. Inmiddels is het Goudknopje in de Blik ken zo'n algemene verschijning geworden dat delen ervan in de zomer volledig geel kleuren. En daarmee heeft de plant, met zijn kolonisatie van Nederland, floristisch een beetje wraak genomen nadat Jan van Riebeeck namens de VOC in 1652 een han delspost oprichtte in Zuid-Afrika. 't Duumpje kreeg in het verleden geen poot aan de grond, maar je moest met ludieke acties de aandacht trekken en iets in bewe ging proberen te brengen. - Zo hebben Duumpjes, waaronder Sjaak, vermomd als witte mannetjes, met rugspuiten en gifmaskers, ooit de distel in het wapenschild aan de gevel van het Oostburgse waterschapskantoor doodge spoten. - Sjaak knutselde thuis bordjes in elkaar met de tekst "Tanken doe je thuis" en die Sjaaks staat van dienst kennende, kon het niet anders dan aan zijn terugtreden een ludiek tintje te geven. Het bestuur was nog niet vergeten dat het ooit eens een koninklijke onderscheiding voor Sjaak aanvroeg en vele uren besteed de om een brief samen te stellen waarvan zelfs koningin Beatrix achterover zou slaan. En toen de onderscheiding toegekend werd, vertikte Sjaak die in ontvangst te nemen. Mede-bestuurslid Walter zag een act wel zitten. We wilden eerst iemand als Koning Willem-Alexander uitdossen die Sjaak alsnog een medaille kwam opspelden, maar dat vonden we iets te blasfemisch. Het werd dus een hoge afgevaardigde uit Den Haag, lid van de nieuwe werkgroep 't Vingertje, in billetikker en met hoge hoed, om een ludieke tekst voor te lezen, met verwijzing naar het lintje van vroeger. De onderscheiding was niet bevestigd aan een 'ruttelende' ketting, maar aan origineel Zeeuws bindertouw. En verder werden nog een paar nieuwe klompen overhandigd ten behoeve van het contact met de basis. De klompen waren voorzien van 'oogjes' om nog beter te kunnen zien wat er zich in de omgeving afspeelt. En voor regenachtige dagen een kloek boek van Midas Dekkers. Het was een leutige avond! pynbendj

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 2014 | | pagina 13