De egel, een stekelig dier met hoge aaibaarheidsfactor Dat wolven, vossen en lynxen tot de zoogdieren behoren zal niemand ver bazen, maar vraag je waartoe de egel behoort, zullen velen toch wat dieper moeten nadenken. Danny Bauwens van onze zoogdierenwerkgroep vertelt u er meer over. De egel is een prima opruimer (Geert Janssens). We hebben ze allemaal wel al eens zien liggen, platgereden op de weg, egels. Maar als je eens navraagt, hoeveel mensen er al een in levende lijve gezien hebben, dan wordt de groep al heel wat kleiner. Niet moeilijk ook: de egel is een overwegend nachtdier. Maar dat hij, zoals de meeste nachtdieren een stille sluiper is, kan je niet zeggen. Meestal zijn het vrij luidruchtige dieren die op zoek gaan naar slakken en andere insecten in het veld. Of zoals men steeds meer ondervindt, in tuinen. Als je 's nachts een knorrend geluid hoort in je tuin, kan je er bijna zeker van zijn dat er een egel rond struint. In een verwilderde of natuurlijke tuin vertoeven ze het liefst. Hier kunnen ze op zoek gaan naar van alles eetbaars. Hun menu is vrij gevarieerd: van insecten tot slakken en zelfs amfibieën worden veror berd. Katten en egels gaan vrij goed samen. Althans de kattenbrokken die blijven staan voor de poes zijn soms een welkome aan vulling op het menu. Melk daarentegen is zeker niet goed voor egels. Ze zullen er wel van drinken, maar moeten dit bekopen met een flinke diarree. Zet de melk liever binnen als u een poes heeft. Een ander gevaar zijn slakkenkorrels. Hoe wel deze soms als een milieuvriendelijke oplossing worden voorgesteld, blijft het een gif. Komt daarbij dat egels verlekkerd zijn op slakken. Maar als deze reeds vergif tigd zijn, zal de egel ze wei opeten zolang ze nog leven. Het gif werkt jammer genoeg ook door op egels. Dit met meestal fatale gevolgen voor dit dier. In feite is gifvrij tui nieren de milieuvriendelijkste oplossing. Je kan het de egel ook naar zijn zin maken in je tuin. Als je weet dat egels meestal de dag doorbrengen in een donker hoekje, kan je hiervoor een plaats voorzien. Plaats onder een dichte struik een houten krat (ongeveer zo groot als een bierkrat) met een gat in de grootte van een kattenluik. De egel zal dit zelf wel vinden en inrich ten om de dag door te brengen. Met een beetje geluk stopt hij dit krat vol strooisel en hooi en houdt hij er zijn winterslaap in. Een andere plaats die ze soms opzoeken om een hol in te maken voor hun winterslaap zijn composthopen. Als je de composthoop open strooit in december en er zit een egel in, hoefje nog niet in paniek te slaan. Leg dan de compost voorzichtig terug op de egel en laat alles met rust. Normaal zal deze zich in de lente wel vanzelf uitgraven. De egel komt vrij veel voor, ook al is het een beschermde diersoort in Nederland. Een toename die je door deze bescherming zou mogen verwachten, zien we nu ook weer niet. Ze worden evenwel niet bejaagd en zorgen ook niet voor schade aan landbouw gewassen. Dus vanuit die hoek hebben ze weinig te vrezen. Maar onderzoek heeft uitgewezen dat het de egel toch niet echt voor de wind gaat. Bij vos en marter is gebleken, dat een verminderde jacht enerzijds en een aanpas sen van het dier anderzijds geleid heeft tot een vermeerdering van de soort. Bij de vos schreeuwt men nu al moord en brand dat er teveel zijn. Bij egel is dit niet het geval. Door een onderzoek te doen naar het aantal verkeers slachtoffers en dit te vergelijken met tien jaar terug, heeft men gezien dat er een status quo is in verkeersslachtoffers. Op zich een goede zaak zou je denken, maar dit is niet het geval. Het wegennet is niet verkleind en het aantal auto's ook niet. Dus mocht de populatie vergroot zijn, zouden er (jammer genoeg) maar logischerwijze ook meer slachtoffers moeten vallen. De eind conclusie is dan ook dat het egelbestand niet echt aangegroeid is in tien jaar tijd. Wat hiervan de oorzaak is kan men moeilijk zeggen. Meestal zijn er verschillende facto ren in het spel. Maar de egel kan nog altijd een duwtje in de rug gebruiken. Een minimum aan insecticiden en ander gif gebruiken is al een stap in de goede rich ting. Tuinen met een veelheid aan struiken en planten helpen ook. Opletten in het nachtelijke verkeer kan ook enkele egel- en andere levens redden. Natuurlijk zijn er ook maatregelen nodig op grotere schaal. Ons landschap kan wel weer wat overhoekjes en niet zo afgemaaide bermen gebruiken. Houtkanten en struwe len zijn ook mooi om te zien. Deze worden nu mondjesmaat terug aangelegd en zijn broodnodig in onze huidige geëgaliseerde omgeving. De egel en andere dieren en planten zullen u er zeer dankbaar voor zijn.

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 2011 | | pagina 7