De Willem Leopoldpolder komt langzaam maarzeker tot leven (Jaap de Hulster], Eigenaardig is wel dat er forse oppositie is tegen deze herstelnatuur, terwijl de 1150 vakantiewoningen die de komende jaren aan de kust gerealiseerd worden, amper bespro ken worden. Temeer eigenaardig omdat juist de combinatie van vakantiewoningen met mooie natuur een argument kan vormen voor de recreant om juist onze streek uit te kiezen om hun euro's te besteden. En de landbouw Een algemeen gehoorde klacht is dat goede landbouwgrond opgeofferd wordt, maar je kunt je afvragen hoe valide dit argument is. Nog steeds gaat 30 a 40 °/o van de hele Europese begroting op aan landbouwsteun. Je hoeft de televisie maar aan te zetten om te zien dat er steeds meer oppositie komt tegen betalen aan Europa. Als subsidies voor granen en suiker'verder teruggedraaid of zelfs helemaal afgeschaft worden, is het maar de vraag welke boer in de streek nog rendabel kan produceren. We zullen in de streek dus in toenemende mate economisch afhankelijk zijn van recre anten die graag onthaald worden temidden van een aantrekkelijke omgeving en van forenzen die werken in dynamische gebie den als Kanaalzone of Noord - België, maar graag willen wonen in een rustig gebied waar het goed toeven is. Toekomstgerichtheid? In de plaatselijke politiek, gedomineerd door schreeuwers, heeft niet iedereen dit begrepen. Enerzijds is de anti-stemming te wijten aan een boerensector die voor de toekomst weinig perspectief biedt en anderzijds mensen die ooit de streek ver laten hebben om te gaan studeren. Zij keren nu terug naar hun geboortestreek om in goede gezondheid nog jaren van hun welverdiende rust te genieten. Dit grijze gilde heeft een door hen geïdealiseerd Vlaanderen uit de jaren '40 en '50 van de vorige eeuw op het netvlies en wil iedere vernieuwing tegenhouden. Is dit de toe komstgerichtheid die we nodig hebben of is het meer een sterfhuisconstructie Wat de agrarische sector betreft, zijn er de afgelopen jaren diverse pogingen geweest om het totstandkomen van de EHS te bespoedigen door boeren in te schakelen bij het natuurbeheer. Waarom zouden we de kennis in de sector, van generatie op generatie doorgegeven, niet benutten om ons landschap te beheren? Zo kwam het agrarisch natuurbeheer van de grond: een regeling op basis waarvan een boer een contract afsluit met een beherende instan tie. Het beheer is afgestemd op de soorten die in het desbetreffend terrein een plaatsje moeten kunnen vinden. Recent is uit wetenschappelijk onderzoek gebleken dat agrarisch natuurbeheer wel veel geld gekost heeft, maar weinig heeft opgeleverd in termen van natuurherstel. Het idee van boer Bleeker om natuurge bieden van Staatsbosbeheer te verpatsen aan omliggende boeren, is dus wat minder geworteld in liefde voor de natuur, dan wel in het bevoordelen van zijn eigen sector onder het mom van "boerennatuur is goeie natuur". Het is maar wat je onder goeie natuur verstaat: een grasveld met pony's of de veelzijdigheid van een Kievittepolder. De biodiversiteit is in ieder geval tussen de pony's ver te zoeken. En dan nog even over Waterdunen Er zijn waslijsten met argumenten voor en tegen, maar stel nu eens dat de tegenstan ders hun zin krijgen en dat alles "bij het oude blijft". Bij het oude blijven betekent dat de gang van zaken van de afgelopen 50 jaar gewoon doorgaat. Regelmatig verkoopt een bedrijfs- beëindigende boer zijn grond, dan wel zoekt hij een nevenactiviteit om zijn inkomen in stand te houden. Projectontwikkelaars staan in de rij om een paar honderd huisjes te realiseren, omringd door wat struikgewas. Gemeente Sluis vindt 5 meter groenstrook meer dan prachtig en van lieverlee krijgen

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 2011 | | pagina 15