|Nog één keer:
Irote waternavel
Op een ander duintopje staat het Wit
vetkruid vol in bloei. Een vetplantje
dat uitstekend gedijt op het kurkdroge
duinzand. De bolle roodverkleurde
blaadjes vullen zich in natte perioden
met water zodat het zonder problemen
de droge periode kan doorstaan.
Een juweeltje dat gelukkig nog niet ten
onder is gegaan aan hondenpoep en
klepelmaaiers.
Tevreden over zoveel moois sluiten we
de avond af.
Een van de aanwezigen probeert het
nog: "Allez, ha' me nog een pientje
pakk'n?" Maar wij slaan het aanbod
beleefd af. Morgenochtend zal de wek
ker weer vroeg afgaan.
ÏKegelsilene (Awie de Zwart)
Jan Janssens
|n reactie op een artikel van Awie
Je Zwart in het zomernummer van
2008 over de Grote waternavel,
een exoot die in slootjes en poelen
enorm kan woekeren, schreef Sietz
Lseflang in het winternummer van
letzelfde jaar ook een artikel over
Jit plantje.
In dit artikel bleek dat deze exoot toch
■ok goede eigenschappen heeft. Ook
lou de plant, in tegenstelling tot een
denkroos, niet echt vorstbestendig zijn.
De plant zou de eerste vorstperiodes al
Irotendeels niet kunnen overleven. Dat
is op zich juist. In een putje in Aarden-
burg woekerde de exoot in 2008 als
ien schuimkraag op een glas bier. Van
let putje zelf was niets meer te zien.
Tijdens de winter was de plant bijna
uitgestorven door de vorst. Bijna
|la de vorst woekerde de plant op
nieuw en net zo hard als in 2008. Al het
plantaardig materiaal verwijderen lijkt
de enige manier om het putje schoon
te krijgen, waar in het jaar dat het werd
aangelegd al direct boomkikkers zaten.
Dat duurde maar kort. Tegen de
concurrentie van de Grote waternavel
waren ze kennelijk niet opgewassen.
Heerlijk schaatsen in de nieuwe natuur dankzij drie weken vorst deze winter (Jan Janssens).
Het bewuste putje in Aardenburg, dat al
weer aardig overwoekerd wordt door de
Grote waternavel (Jan Janssens).
