Even Bij bomen
6
Ik zal maar gelijk met de deur in huis
vallen. Ik heb te lang gewacht. Mis
schien ben ik nog op tijd. In maart
1998 ben ik al weer vijfjaar boswach
ter in Zeeuws-Vlaanderen. Van die 5
jaar ben ik ook al weer bijna 5 jaar lid
van Zeeuws-Vlaamse natuurbescher
mingsverenigingen.
Vaak dacht ik: "Nou ga ik het doen, ik
ga iets schrijven in de Steltkluut of in
't Duumpje".
En dan trok ik het maar weer in. Ik
vond dat als ik dat deed dat ik dat
moest doen onder mijn eigen verant
woording. Dan pas kon ik duidelijk en
fel zijn, soms misschien geëmotio
neerd. Maar de lezers zouden mij
altijd weer associëren met Staats
bosbeheer. Kies dan voor een pseudo
niem zou je zeggen. Nee, er zijn al te
veel mensen die zo af en toe een pseu
doniem gebruiken. Onderteken dan
met boswachter Staats
bosbeheer Zeeuws-Vlaanderen.
Ja soms werkt dat, maar ik zou ook
wel eens iets kwijt willen over een
ander onderwerp dan Staatsbosbeheer.
Ik denk dat ik de oplossing heb. De
komende maanden zullen jullie regel
matig iets van mij lezen.
Soms ondertekend met "kritisch na
tuurliefhebber", soms ondertekend met
"boswachter Staatsbosbeheer Zeeuws-
Vlaanderen". Als de twee elkaar niet
bijten, zouden ze misschien wel eens
allebei kunnen ondertekenen.
De een noemt het schizofrenie, de an
der beroepsdeformatie. Let u in het
vervolg op wie van "ons twee" onder
tekent?
Waarom nu ineens wel een artikel?
Dat is de schuld van Henk Castelijns.
In het vorige nummer van de Stelt
kluut nam Henk stelling tegen wind
molens. Zijn goed recht, zou je zeg
gen. Klopt. Maar als Steltkluutlid was
ik het niet met hem eens. De pers pikte
zijn uitlatingen echter op alsof het de
mening van de Steltkluut was. Fout.
Fout van de pers, want die had kunnen
lezen dat Henk ondertekende met zijn
eigen naam. Aan de andere kant kan je
op 10 vingers natellen dat ze een Stelt
kluut coryfee als Henk gaan identifice
ren met de Steltkluut. Henk, ik heb
met je te doen. Dat is nou precies waar
ik altijd bang voor ben. Zelf ben ik
vóór windmolens, mits ze op de juiste
plaats staan. Ik ben vóór een goede
discussie met elkaar, gebaseerd op fei
ten. Windmolens, op goede plaatsen
geplaatst, dragen in ieder geval bij aan
een beter milieubesef. Dit had ik nou
zo graag eens in de Steltkluut geschre
ven. Maar ik ben altijd bang geweest
dat er dan de volgende dag in de PZC
of Stem een kop stond "boswachter
voor windmolens!" Vandaar dus nu
pas dit eerste artikel van mijn hand.
Hoe goed je het ook bedoelt, er is al
tijd wel iemand die het verkeerd uit
legt.
Gelijk maar even verder over Staats
bosbeheer. Sinds 1 januari 1998 zijn
we "zelfstandig" dat wil zeggen, een
•ZBO (die lui in Den Haag zijn gek op
afkortingen) Zelfstandig Bestuurs Or
gaan. Als ik het zelf vertaal, komt het
er op neer dat we iets minder afhanke
lijk zijn geworden van onze grote
baas: de minister van Landbouw, Na
tuurbeheer en Visserij, nu nog minister
Van Aartsen. We zullen betaald krij
gen naar opdracht en resultaat. Zelf
zullen we een gedeelte van de poet
binnen moeten halen. "Genereren uit
eigen middelen". Dit betekent dan
weer dat alles van te voren vastgelegd
wordt.
Een (school) voorbeeld: Een boswach
ter in Friesland beheert een bos var,
100 hectare op zandgrond. Een eiken
bos. Het ligt op 25 kilometer afstand
van een stadje met 30.000 inwoners.
In Brabant ligt ook een eikenbos van
100 hectare op zandgrond. Inderdaad
u snapt hem al, op 25 kilometer af
stand van een plaats met 30.000 inwo
ners.
Nou, die twee boswachters krijgen al
lebei dezelfde opdracht. Bescherm de
natuurwaarden zo goed mogelijk, ont
wikkel ze waar je kunt. Dit is behoor
lijk precies omschreven. Zo moet er in
dat bos door het beheer naar gestreefd
worden dat er bepaalde aantallen kriti
sche vogelsoorten per hectare tot broe
den komen.
Ik hoor u al denken. Larie. Nee. Doo:
bepaald beheer kun je sturen op soor
ten. Dit geldt niet alleen voor vogels
maar ook voor planten, amfibieën en
zoogdieren. De voorwaarden voor
aanwezigheid zijn bekend. Denk aan
klimaat, grondsoort, begroeiing, al dar
niet de aanwezigheid van voedings
stoffen. Als die voorwaarden er zijn
kunnen we dusdanig gaan beheren dal
bijbehorende planten of diersoorten
vanzelf komen. Nu zullen er in dat ei
kenbos geen kieviten gaan broeden
maar waarschijnlijk wel zwarte spech
ten. Het gaat echter niet alleen om die
zwarte specht maar om het hele eco
systeem waar die zwarte specht deel
van uitmaakt. Van het kleinste mosje
tot de grootste woudreus. Maar die
zwarte specht wordt wél als een ther
mometer gezien.
Van Aartsen gaf ons nóg een bood
schap mee. Ieder even veel (of weinig)
geld. Ieder moet zóveel inkomsten uit
dat eikenbos halen. (Denk aan op
brengst door verkoop van hout.)
Je mag niet meer dan x kilometer wan
delpad in dat bos onderhouden.
