Amfibieënsymposium in Aardenburg
10
De Stichting Landschapsbeheer Zee
land heeft op zaterdag 13 juni jl. een
symposium georganiseerd. Met het
symposium heeft de Stichting de stand
van zaken rond amfibieën in Zeeuws-
Vlaanderen in kaart gebracht.
Grensoverschrijdende
specialisten
Tijdens het middagprogramma hebben
sprekers uit België en Nederland uitleg
gegeven over amfibieën in het alge
meen en over de boomkikker in het
bijzonder. Aan het eind van de middag
was er een busexcursie in de omge
ving. Er werd ook een bezoek gebracht
aan de "Kruisdijkschans" waar op ini
tiatief van 't Duumpje het boomkikker
biotoop is hersteld. Op deze 17e-eeuw-
se schans is duidelijk te zien dat herstel
van amfibiebiotopen en beheer van
cultuurhistorische landschapselemen
ten goed kunnen worden gecombi
neerd.
Een speciale gast op
het symposium
Speciale gast deze dag was de bekende
kunstenaar/schrijver Jan Wolkers. In
het eerstvolgend Duumpje zullen we
uitvoeriger verslag doen van dit sym
posium en laten wij u alsnog meege
nieten van deze bijzondere happening.
Dat dit symposium in Kikkerstad
Aardenburg plaatsvond, spreekt voor
zich, maar waarom Jan Wolkers als
gast is uitgenodigd, zal ongetwijfeld
duidelijk worden als U dit artikel ver
der leest.
Voorgeschiedenis
Het was in de Volkskrant van zaterdag
19 november 1994 dat schrijvers Jan
Wolkers en Koos van Zomeren hun
tien favoriete dieren noemden. Hoewel
Koos van Zomeren ook 2 amfibieën in
zijn top-tien had, stond de boomkikker
bij Jan Wolkers op nummer één.
Ik citeer nu wat Jan Wolkers toen in de
Volkskrant zei.
"Het beest dat op mij de meeste indruk
gemaakt heeft omdat het zolang gele
den is, zo een beginlicht van mijn be
staan, dat is, afgezien van de snor van
mijn vader die ik altijd voor een harige
rups heb gehouden, de boomkikker.
Die kon je kopen, moet je nagaan vroe
ger, tegenwoordig zijn ze beschermd,
ze hakken je handen en je voeten af als
je er maar naar wijst. Kijk, die boom
kikkers kon je kopen in die tijd in
Leiden bij Vivarium Stol, het is er nog.
Dat Vivarium is een zaak waar ze rep
tielen verkopen, vissen en aquariumbe
nodigdheden. Die beestjes kon je ko
pen, ik geloof voor een kwartje, en die
kreeg je mee in een spanen doosje.
Daar zat ie precies zo in. Het was net
een juweel, het was zo schitterend. Als
je nooit een boomkikker hebt gezien,
dan weet je niet hoe groen op z'n
mooist eruit ziet.
Je had van die plakplaatjes, die zo rim
pelen, en daar lijkt de huid van de
boomkikker een beetje op. Op die plak
plaatjes moest je een natte doek doen,
en dan haalde je voorzichtig het papier
eraf, het cellofaanpapier en dan zag je
het plakplaatje helemaal glanzend zit
ten op het papier. En als het gedroogd
was, kon je het er niet meer afhalen.
Maar soms was dat plakplaatje een
beetje gerimpeld en dan leek het op de
huid van zo'n boomkikkertje, vooral
als er natuurlijk een groene plek in dat
plakplaatje was.
Nou, dat is de boomkikker. Die heb ik
dus als jongen altijd gehad. Dat is nu
onvoorstelbaar. Want ze zijn nog maar
op een paar plaatsen in Nederland,
onder andere in Zeeuws-Vlaander en.
En als je er al in de buurt durft te
komen ...,laat staan dat je er ééntje zou
kunnen omhelzen.
Schrijver Jan Wolkers.
Een lesje literatuur
Voor de jeugd onder onze leden, die in
de jaren zestig misschien nog boom
kikker waren, zal ik nog iets vertellen
over de schrijver Jan Wolkers. Wol
kers werd in 1925 geboren in Oegst-
geest. Hij groeide op in een gerefor
meerd middenstandsgezin. Dat leverde
hem stof voor menig roman. Na als
beeldend kunstenaar te zijn begonnen,
begon hij in 1957 te schrijven. Wol
kers' boeken schokten in de jaren zes
tig heel wat lezers. Hij schreef zonder
enige terughoudendheid over het ver
stikkende gereformeerde milieu waarin
hij opgroeide, over seksualiteit, ziekte
en dood. Hoewel hij aanvankelijk met
zijn boeken grote weerstand opriep,
boekte Wolkers hoge verkoopcijfers
Zijn bekendste romans zijn Een roos
van vlees, Kort Amerikaans, Terug
naar Oegstgeest en Turks Fruit. De
laatste drie werken zijn verfilmd. Sinds
1980 legt Wolkers zich vooral toe op
zijn schilder- en beeldhouwwerk. De
laatste jaren verschenen van hem een
aantal essaybundels: Tarzan in Arles
Rembrandt in Rommeldam en Mon
driaan op Mauritius. Met zijn geest
driftige betogen, enthousiasme en beel
dend geschreven essays, onderscheidt
hij zich van zijn collega's.
Ik denk dat ik niet overdrijf als ik zeg
dat Jan Wolkers één van de bekendste
en succesvolste Nederlandse auteurs
van na de Tweede Wereldoorlog is.
Boomkikkervolk
Dat Jan Wolkers iets met boomkikkers
heeft, bleek vorig jaar nog tijdens een
literaire lezing die hij 1 november gaf
in Porgy Bess in Terneuzen. Nadat
iemand hem een vraag stelde over
Turks Fruit, begon hij plotseling eer.
verhandeling over de boomkikker. Hij
noemt mensen uit Zeeuws-Vlaanderen
dan ook "Boomkikkervolk".
Laten we met z'n allen ons best doen
dat zo te houden
Theo Aernoudts.
Ass. Regiomedewerker Stichting
Landschapsbeheer Zeeland.