Amfibieënsymposium in Aardenburg 10 De Stichting Landschapsbeheer Zee land heeft op zaterdag 13 juni jl. een symposium georganiseerd. Met het symposium heeft de Stichting de stand van zaken rond amfibieën in Zeeuws- Vlaanderen in kaart gebracht. Grensoverschrijdende specialisten Tijdens het middagprogramma hebben sprekers uit België en Nederland uitleg gegeven over amfibieën in het alge meen en over de boomkikker in het bijzonder. Aan het eind van de middag was er een busexcursie in de omge ving. Er werd ook een bezoek gebracht aan de "Kruisdijkschans" waar op ini tiatief van 't Duumpje het boomkikker biotoop is hersteld. Op deze 17e-eeuw- se schans is duidelijk te zien dat herstel van amfibiebiotopen en beheer van cultuurhistorische landschapselemen ten goed kunnen worden gecombi neerd. Een speciale gast op het symposium Speciale gast deze dag was de bekende kunstenaar/schrijver Jan Wolkers. In het eerstvolgend Duumpje zullen we uitvoeriger verslag doen van dit sym posium en laten wij u alsnog meege nieten van deze bijzondere happening. Dat dit symposium in Kikkerstad Aardenburg plaatsvond, spreekt voor zich, maar waarom Jan Wolkers als gast is uitgenodigd, zal ongetwijfeld duidelijk worden als U dit artikel ver der leest. Voorgeschiedenis Het was in de Volkskrant van zaterdag 19 november 1994 dat schrijvers Jan Wolkers en Koos van Zomeren hun tien favoriete dieren noemden. Hoewel Koos van Zomeren ook 2 amfibieën in zijn top-tien had, stond de boomkikker bij Jan Wolkers op nummer één. Ik citeer nu wat Jan Wolkers toen in de Volkskrant zei. "Het beest dat op mij de meeste indruk gemaakt heeft omdat het zolang gele den is, zo een beginlicht van mijn be staan, dat is, afgezien van de snor van mijn vader die ik altijd voor een harige rups heb gehouden, de boomkikker. Die kon je kopen, moet je nagaan vroe ger, tegenwoordig zijn ze beschermd, ze hakken je handen en je voeten af als je er maar naar wijst. Kijk, die boom kikkers kon je kopen in die tijd in Leiden bij Vivarium Stol, het is er nog. Dat Vivarium is een zaak waar ze rep tielen verkopen, vissen en aquariumbe nodigdheden. Die beestjes kon je ko pen, ik geloof voor een kwartje, en die kreeg je mee in een spanen doosje. Daar zat ie precies zo in. Het was net een juweel, het was zo schitterend. Als je nooit een boomkikker hebt gezien, dan weet je niet hoe groen op z'n mooist eruit ziet. Je had van die plakplaatjes, die zo rim pelen, en daar lijkt de huid van de boomkikker een beetje op. Op die plak plaatjes moest je een natte doek doen, en dan haalde je voorzichtig het papier eraf, het cellofaanpapier en dan zag je het plakplaatje helemaal glanzend zit ten op het papier. En als het gedroogd was, kon je het er niet meer afhalen. Maar soms was dat plakplaatje een beetje gerimpeld en dan leek het op de huid van zo'n boomkikkertje, vooral als er natuurlijk een groene plek in dat plakplaatje was. Nou, dat is de boomkikker. Die heb ik dus als jongen altijd gehad. Dat is nu onvoorstelbaar. Want ze zijn nog maar op een paar plaatsen in Nederland, onder andere in Zeeuws-Vlaander en. En als je er al in de buurt durft te komen ...,laat staan dat je er ééntje zou kunnen omhelzen. Schrijver Jan Wolkers. Een lesje literatuur Voor de jeugd onder onze leden, die in de jaren zestig misschien nog boom kikker waren, zal ik nog iets vertellen over de schrijver Jan Wolkers. Wol kers werd in 1925 geboren in Oegst- geest. Hij groeide op in een gerefor meerd middenstandsgezin. Dat leverde hem stof voor menig roman. Na als beeldend kunstenaar te zijn begonnen, begon hij in 1957 te schrijven. Wol kers' boeken schokten in de jaren zes tig heel wat lezers. Hij schreef zonder enige terughoudendheid over het ver stikkende gereformeerde milieu waarin hij opgroeide, over seksualiteit, ziekte en dood. Hoewel hij aanvankelijk met zijn boeken grote weerstand opriep, boekte Wolkers hoge verkoopcijfers Zijn bekendste romans zijn Een roos van vlees, Kort Amerikaans, Terug naar Oegstgeest en Turks Fruit. De laatste drie werken zijn verfilmd. Sinds 1980 legt Wolkers zich vooral toe op zijn schilder- en beeldhouwwerk. De laatste jaren verschenen van hem een aantal essaybundels: Tarzan in Arles Rembrandt in Rommeldam en Mon driaan op Mauritius. Met zijn geest driftige betogen, enthousiasme en beel dend geschreven essays, onderscheidt hij zich van zijn collega's. Ik denk dat ik niet overdrijf als ik zeg dat Jan Wolkers één van de bekendste en succesvolste Nederlandse auteurs van na de Tweede Wereldoorlog is. Boomkikkervolk Dat Jan Wolkers iets met boomkikkers heeft, bleek vorig jaar nog tijdens een literaire lezing die hij 1 november gaf in Porgy Bess in Terneuzen. Nadat iemand hem een vraag stelde over Turks Fruit, begon hij plotseling eer. verhandeling over de boomkikker. Hij noemt mensen uit Zeeuws-Vlaanderen dan ook "Boomkikkervolk". Laten we met z'n allen ons best doen dat zo te houden Theo Aernoudts. Ass. Regiomedewerker Stichting Landschapsbeheer Zeeland.

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 1998 | | pagina 10