De Westerschelde verdiepen? Verschillende Nederlandse en Vlaam se natuur- en milieuorganisaties blij ven zich verzetten tegen de verdieping van de Westerschelde. Ook 't Du timpje maakt zich zorgen over dit buitenge woon belangrijke natuurgebied. Thijs Kramer zet de stand van zaken op een ''ij- Op 17 januari van dit jaar hebben de Nederlandse en Vlaamse overheid ein delijk het verdrag ondertekend, dat de verdieping van de vaarweg naar Antwerpen regelt. Na 20 jaar onder handelen is het er dan eindelijk van gekomen. Vlaanderen wil op 1 januari 1996 met het wegbaggeren van de hin derlijke drempels beginnen, maar het is zeer de vraag of dat kan. Er zijn nog verschillende vergunningprocedures niet afgerond. Met name de natuur- en milieuorganisaties leggen zich niet voetstoots neer bij de verdiepingswer- ken. Er staat voor hen heel wat op het spel. Het Schelde-estuarium (het hele stuk van Breskens tot aan Gent, waar de zee-invloed nog merkbaar is) behoort lot de waardevolste van Europa. De Schelde is veel minder gekanaliseerd dan vergelijkbare rivieren als Elbe, Thames of Seine. Scholekster De Schelde is een estuarium met een hoge mate van natuurlijkheid en na de Deltawerken het enig overgeblevene in Zuidwest-Nederland. In het natuurbe leid wordt deze 'natuurlijkheid' in hoge mate gewaardeerd. De Westerschelde is een 'wetland' van internationaal belang vanwege het in grote aantallen voorkomen van verschillende vogel soorten. In de Westerschelde liggen belangrijke schorren en slikken, zoals de Hoge Platen en het Verdronken land van Saeftinge, het grootste brakwater schor van Europa. De Westerschelde is sedert enige jaren weer een zeehonden populatie rijk. Voor veel vis van de Noordzee fungeert de Westerschelde als kinderkamer. Het op diepte houden van de vaarweg naar Antwerpen door permanent bag- gerwerk en het zelfs nog verder ver diepen van die vaarweg staat op gespannen voet met die natuurlijkheid. Eigenlijk is er sprake van een zekere kanalisatie: de oevers van de vaarweg moeten onder water worden vastge legd om de geul niet teveel te laten meanderen. Er is berekend dat de verdieping van de Westerschelde tot direct gevolg heeft dat zo'n 200 ha aan slik en schor zal verdwijnen. Indirect zal het leiden tot niet helemaal te voorspellen wijzi gingen in het geulen- en platenpa- troon. Zandbanken worden hoger, geu len dieper, maar de luwe ondiepe gebieden er tussenin zullen afnemen, Dat is vooral voor vogels en vissen jammer, want juist daar vinden ze hun voedsel. Het grote natuurbelang van de Wester schelde is ook in het beleid erkend. In het Beleidsplan Westerschelde bij voorbeeld. Verder is de Westerschelde kerngebied in de ecologische hoofd structuur van Nederland, zoals in het Natuurbeleidsplan van de rijksover heid is te lezen. Vervolgens zijn delen van de Westerschelde aangewezen als internationaal wetland volgens het ver drag van Ramsar en tot slot als vogel- richtlijngebied in het kader van het Europese beleid. Op basis van de natuurlijke kwali teiten en de juridische status van de Westerschelde mag verwacht wor den dat bij de baggerwerken de natuurwaarden maximaal worden ontzien en de schade gecompen seerd. Maar de natuurorganisaties zijn daar nog niet zo zeker van. Vandaar dat de juridische mogelijkheden worden benut om de bezwaren en twijfels naar voren te brengen. Vorige zomer werd er uitvoerig gereageerd op de vergun- Kanoetstrandloper ning in het kader van de Wet Veront reiniging Oppervlaktewater. Zo'n ver gunning is nodig omdat een deel van de bagger is verontreinigd. Deze pro cedure wordt benut om een verband te leggen tussen het baggerwerk en de verontreiniging van de Schelde. De natuur- en milieuorganisaties vinden dat de Nederlandse overheid de Bel gen via deze vergunning moet dwin gen sneller werk te maken van het saneren van de verontreinigingsbron nen. Binnenkort zal deze procedure door de Raad van State worden behan deld. Deze zomer lag er een baggervergun- ning in het kader van de Rivierenwet ter visie. Rijkswaterstaat heeft het voornemen om de vergunning in te laten gaan zodra het verdiepingsver drag in werking treedt. De natuurorga nisaties zijn niet blij met deze gang van zaken, omdat de tekst van het ver drag nog steeds niet openbaar is, zodat ook niet kan worden beoordeeld hoe in het verdrag met de natuuraspecten 6

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 1995 | | pagina 6