GRENZEN AAN DE
REKREATIEGROEI
Van gemeente
bestuur tot
proj ektontwikkelaar
De plaatselijke
eigenheid
versterken
Hoogbouw voegt
niks toe
Het was weer druk deze zomer. Ze komen vroeger, gaan later weg en waren met meer dan ooit. Het
toerisme heeft deze zomer weer heel wat stof doen opwaaien. Gedeputeerde de Voogd vindt het te
druk geworden, veel Zeeuwen vinden Zeeland vol in de zomer, zoals bleek uit een enquete van de
P.Z.C. En wat doen we in West Zeeuws Vlaanderen? Burgemeester Kruize vindt de opschudding
over de vakantiedrukte misplaatst. De gemeente Sluis wil na 3 nieuwe kampings ten noorden van
Retranchement ook nog maar even een nieuw vakantiedorp in de Verschepolder. Binnenkort beslist
de gemeenteraad van Oostburg over de hoogbouwplannen langs de kust. De visie van Eric Weterings
zoals hieronder weergegeven, is zodoende uiterst aktueel en hopelijk niet aan dovemansoren besteed.
West Zeeuws Vlaanderen, land van
kleine polders, binnendijkjes en kreken,
afgeschermd van de zee door een zacht
golvende duinenrij en overal waar je
kijkt, vindje ruimte en rust. Eigenschap
pen die niet alleen de West Zeeuws
Vlaming aanspreken, maar ook de groep
toeristen die hier z'n vakantie komt
doorbrengen. Dat is inmiddels duidelijk
vastgesteld door verscheidene onder
zoeken onder deze rekreanten.
De toeristen zijn bij ons van harte wel
kom, met het economische belang van
de rekreatiesektor voor onze streek moet
zeker genoeg rekening gehouden wor
den. Maar er kunnen bepaalde grenzen
overschreden worden. Het zou te ver
gaan, als onze streek alleen nog door het
bestaan ging als rekreatiepark! Als een
schaduw van Slagharen of Torremoli-
nos. En dat is wel waar een ongebrei
delde hoogbouw langs de kustrand, met
daarachter vakantiepark-ghetto's, uit
eindelijk toe kunnen leiden. Dat zal er
van komen wanneer landelijkheid en
rust, die altijd zo karakteristiek waren
voor West Zeeuws Vlaanderen, opge
offerd gaan worden aan de uitbreidings-
honger van de particuliere investeer
ders.
Het gemeentebestuur van Oostburg lijkt
op hol geslagen te zijn met haar preten
tieuze ontwikkelingsplannen voor onze
streek. In plaats van een draagvlak waar
menselijke en landschapswaarden in
harmonie samengaan, wordt West
Zeeuws Vlaanderen door het bestuur
eerder als produkt, als een economisch
artikel, gezien. De projektontwikkelaars
kunnen hiermee uitstekend uit de voeten
en vullen dit beeld gretig aan met de
meest bizarre luchtkastelen.
Als hieraan geen paal en perk wordt
gesteld, dan betekent dit de nekslag voor
het karakteristieke West Zeeuws
Vlaanderen zoals wij het kenden. Het
fraaie duinlandschap zal worden omge
bouwd tot een sky-line als in Knokke of
Benidorm, die tot ver over de polders
haar schaduw zal werpen. He t landelijk
karakter van de streek zal onder zware
druk komen te staan. En daarmee is
niemand gebaat. Wij niet en ook de
toerist niet, die hier toch bovenal komt
om te genieten van het strand, het land
schap, de rustende bevolking. Dat is niet
alleen ónze mening. Kort geleden stond
in alle landelijke dagbladen te lezen dat
ook de experts op toeristiek gebied die
mening delen.
Het NRIT (Nederlands Research Insti
tuut voor Toerisme) stelt in haar nieuw
ste rapport over het kusttoerisme dat het
hoog tijd wordt dat de Nederlandse bad
plaatsen hun eigen karakter weer gaan
propageren. Volgens NRIT-onderzoe-
ker drs. P.H. Kersten worden de elk-
weer-akkomodaties en de tropische
zwembaden al overal gebouwd:
"In alle ons omringende landen ont
staan een zelfde soort projekten. In Ne
derland gebeurt dat ook. Maar dacht je
nu echt dat de Duitser voor het tropisch
zwembad kwam? Juist het strand is een
elk-weer-accomodatie bij uitstek. Die
mensen komen hier om een frisse neus te
halen, want anders gingen ze wel naar
Benidorm".
Deze konstatering van een expert op het
gebied van toerisme laat weinig over van
de vage hoop die de WD koestert, dat er
"misschien" een nieuw marktsegment
aangeboord wordt, "als je met hoog
bouw de toerist over duin of dijk laat
kijken". Als mensen daarvan zo graag
willen genieten, dan willen ze heus wel
even dat kleine stukje naar de duin-top of
het strand gaan lopen.
Maar de slechtste motivatie voor hoog
bouw is nog wel de persoonlijke trots van
beleidsmensen op het feit dat iedereen
een hoog-in-de-lucht-priemend gebouw
'weet te staan'. Wij geloven niet dat
daarmee de behoeften van de politieke
achterband in goed beleid vertaald
wordt. De West Zeeuws Vlaming zit
niet te wachten op hoogbouw, evenmin
als de West Zeeuws Vlaamse rekreant.
Want VAN HOOGBOUW KOMT
VERVAL van ons mooie West Zeeuws
Vlaamse land.
2