v
zondag 22 april
maandag 23 april
donderdag 26 arpil
zaterdag 28 april
zondag 29 april
We gaan door met eigen akties. In
Doornik, waar buiten enkele mensen
van de plaatselijke organisatie niemand
onze komst leek te hebben opgemerkt,
vormden we een stadswandeling om
in een demonstratie. Een groot
spandoek werd van de toren neergelaten
Erop stond 'Redt de Schelde' in
't Nederlands, dat leidt hopelijk niet
tot boze reakties in deze franstalige
stad. Vandaag hebben we voor het eerst
met spandoeken en gong door een dorp
getrokken, voorheen vormden we
meestal een lang lint van lopers.
Aanleiding is de weigering van het
gemeentebestuur van Martagne, het
eerste franse plaatsje wat we aandoen,
om ons te ontvangen of vóór onderdak
te zorgen.
Hoera, ook hier is men tóch bezorgd
om de vervuiling. Zowel in Vieux-
Condé als in Condé-sur-l'Escaut
ontving de burgemeester ons met witte
wijn. We konden een middagje gratis
roeien en kanoën -vier lopers haalden
natte kleren- en we werden onthaald
op een optreden van de regionale ster
Julos Bocame, die veel over het milieu
zingt. Vroeger was dit een streek met
veel steenkoolmijnen. Er is nu een hoge
werkeloosheid. Men probeert de
rekreatiesektor te ontwikkelen, onder
andere op en rond de meren die zijn
ontstaan op de ingezakte bodem boven
de oude mijnen. Net als eerder in
Breskens (rekreatie en visserij) heeft
men dus een financieel belang bij een
schone Schelde. Een storend element
is de aanwezigheid van zeer veel jacht
hutten langs de route.
De laatste dagen zijn er weer veel
lopers bijgekomen. Sommigen liepen
de eerste week ook mee, anderen zijn
nieuw. Mijn stemming is weer
opperbest. Was ik vorige week toe aan
een beetje rust, boek lezen en brieven
schrijven, nu is het een gezellige
bedoening. Naast het doel waar je voor
loopt is zo'n groepsgebeuren toch ook
heel leuk. Badmintonnen, meezingen en
dansen met de Internationale Nieuwe
Scène, die in totaal tien keer optreden
voor ons, onderweg veel kletsen en
zingen en natuurlijk af en toe een
kroegje induiken. En intussen lijkt ook
de liefde hier en daar toe te slaan.
Na een bijzonder fraaie tocht heuvels,
struweel, bloemen en vlinders, zingende
vogels en een heerlijk zonnetje- eindelijk
de bron bereikt. Omèr onthult een beeld
in de vorm van een komma, "want we
zetten nog geen punt achter deze aktie".
We drinken van het bronwater, wassen
onze voeten,... en dan roept iemand
dat 200 meter voorbij de bron al een
sterk vervuild beekje in de stroom
uitkomt We besluiten de vervuilende
fabriek, een ververij van textielstoffen,
met een bezoek te vereren. Met
verfstoffen verontreinigde modder
wordt in emmers geschept, een meer
dan volle bus gaat op weg. In het dropje
aangekomen kunnen we de fabriek niet
vinden, maar mensen wijzen ons de weg.
De fabriek wordt met modderleuzen
beschilderd, dan biedt een buurman aan
ons even langs het huis van de direkteur
te voeren. Erg populair is die blijkbaar
niet. Als we bij het huis aankomen
blijkt waarom. De streek is nogal
vervallen, mensen klagen over de
vervuiling van de beek, en dan ineens
een kast van een huis met een tuin zo
groot als een voetbalveld. Meneer is niet
thuis, het hek staat open. Vol
enthousiasme wordt het hele huis met
modder geverfd, een begeleidend briefje
wordt aan de deur gehangen. Politie is
in geen velden of wegen te bekennen.
Gisteren tot laat in de nacht gefeest.
Nu weer huiswaarts. Met een voldaan
gevoel, zeker ook vanwege onze laatste
aktie. Adressen worden uitgewisseld.
Ik maak een afspraak met sommigen
om een wandelklubje op te richten.
Zo is het afscheid uiteindelijk
eenvoudig. Morgen alweer de drukte
van
koninginnedag. En wie weet alweer snel
een vervolgaktie voor een schone
Schelde. De belgiese minister van
milieu heeft gezegd vóór een
Internationale Scheldekommissie te
zijn. Met de afspraken van de laatste
Noordzeekonferentie als stok achter de
deur, zal het dan misschien toch lukken
om ook het vieze kindje van West-
Europa tot daden aan te zetten.
Alex de Meijer.
5
