Mogelijkheden voor de recreatie in de hals van
Zuid-Beveland
Om verdere recreatieve belasting van het
Oosterschelde-gebied te voorkomen is onder
zocht waar recreatieve bestemmingen kunnen
worden gepland in het smalle gedeelte - 'de
hals' - van Zuid-Beveland. Rondom het Bathse
Spuikanaal en aangrenzende werken blijkt wel
gelegenheid te zijn voor recreatief medegebruik:
vissen, zwemmen, plankzeilen en varen. Er zijn
drie alternatieven uitgewerkt, waarvan de voor-
en nadelen worden besproken. Alternatief B
dat een voormalig schorgebied en speciedepot
omvat, een deel van het Spuikanaal en een
deel van het gebied tussen het Spuikanaal en
de Schelde/Rijnverbinding, maakt de meeste
kans.
De bewaking van de Nederlandse duinkust
De zeewering van Nederland bestaat voor een
groot deel uit strand en duinen. Door stormaf-
slag kan deze verdediging plaatselijk worden
aangetast. Vanaf 1840 worden daarom de duin
en strandprofielen regelmatig opgemeten.
Waar structurele erosie werd opgemerkt
werden strandhoofden aangelegd en duinen
beplant.
In 1962 is een nieuwe instructie voor Kustme-
tingen van kracht geworden. De opnamen
worden tegenwoordig meestal verkregen door
middel van luchtfotografie, en zoveel mogelijk
automatisch verwerkt.
De levensgemeenschappen van harde substra
ten in Oosterschelde en Grevelingenmeer
Op hout, veen en keien - dijkglooiingen dus
meestal - groeien in de zoute milieus van
Oosterschelde en Grevelingenmeer bijzonder
gevarieerde samenlevingen van planten en
dieren. De basis ervan wordt gevormd door
een serie wieren, die laagsgewijs gezoneerd
voorkomen, in de Oosterschelde tot N.A.P. - 7,
in het Grevelingemeer tot -10 m. Lager gaan
de gemeenschappen van dieren overheersen:
kreeften, krabben, sponzen, zeeanemonen,
zeepokken, poliepen, maar ook vissen. Mossels
en kokkels vormen het merendeel van de
biomassa; maar ook oesters komen voor, sinds
kort ook weer massaal in het Grevelingenmeer.
Sommige variëteiten verdwijnen een paar jaar
vrijwel geheel, en komen dan weer en masse
terug.
Biologisch geschoolde duikers zijn tegenwoor
dig onmisbaar voor onderzoeksinstituten op dit
gebied.
Gebruik van een helikopter bij de
waterkwaliteitsmeting in het kustwater
Voor het waterkwaliteitsbeheer is regelmatige
bemonstering nodig van grote wateroppervlak
ten in het Deltagebied en de aangrenzende
Noordzee. Met behulp van een helikopter is het
mogelijk het onderzoeksgebied van 40 bij 80
km in 66 punten te bemonsteren gedurende
een rondvlucht die totaal zes uur duurt. Anders
dan meetschepen kan de helikopter dit werk
blijven voortzetten tot windkracht 10. Men
maakt gebruik van van te voren gereedgemaakte
bemonsteringseen heden (Automatic Water
Samplers).
Tussenlandingen op Noord-Beveland maken
het mogelijk dat de monsters direct worden
overgebracht naar het laboratorium in Middel
burg. In het bijzonder monsters waarin de
primaire produktie gemeten moet worden,
dienen namelijk erg vers te zijn.
De beveiliging van Noord-Holland tegen
stormvloeden
Van de 65 km primaire zeerwering die ingevolge
de Deltawet in Noord-Holland moet worden
verhoogd, is thans 45 km gereed. De nog te
versterken gedeelten liggen vooral tussen
Wieringen en Den Helder, in Den Helder en in
Anna Paulowna. Ook bij het sluizenfront van
IJmuiden moet de aanpassing nog plaatsvinden.
Bij Den Helder moest de aansluiting van de
zeedijk op de duinrij twee keer worden aange
past, de tweede keer omdat men inmiddels een
veel hogere golfoploop berekend had. Het
laatste gedeelte van de Helderse Zeewering kon
alleen zeewaarts worden versterkt. Er moesten
nogal wat Rijks- en gemeente-eigendommen
voor worden afgebroken. Bij deze versterking
is als proef gebruik gemaakt van zinkstukken
die gedeeltelijk waren opgebouwd uit oude
autobanden.
566
